JULES MARCEL-LENOIR (2)

In 1902-1903 neemt Marcel-Lenoir afstand van het symbolisme en liet zich steeds meer beïnvloeden door de natuur. Hij gaat in steeds dikkere lagen schilderen, de kleuren werden levendiger, het perspectief veranderde rigoureus. Vanaf 1919 richtte hij zich grotendeels op het maken van fresco’s en was ervoor verantwoordelijk dat deze kunstvorm in Frankrijk weer onder de aandacht kwam. In 1919-1920 richtte hij het Institut d’esthétique contemporaine, op waarbij hij talrijke Franse en buitenlandse leerlingen opleidde in de kunstvorm. In 1920-1923 maakte hij voor het Institut Catholique de Toulouse een monumentale fresco van maar liefst 63 m2, dat hem beroemd zou maken: Le Couronnement de la Vierge.

In Montparnasse was Marcel-Lenoir met zijn Christusachtige uiterlijk jarenlang verschijning een bekende excentrieke verschijning. Marcel-Lenoir overleed in 1931 in Montricoux (district Tarn-et-Garonne) bij de Pyreneeën, waar in het gelijknamige kasteel een museum ter ere van de kunstenaar werd ingericht, waar 130 tekeningen, aquarellen, olieverfschilderijen en fresco’s van hem worden bewaard.

Boven en onder: zelfportretten van Marcel-Lenoir, fresco’s.