WILLY DE VOS

Willem Hendrik de Vos (Geervliet, 26 januari 1880 – 15 juli 1957) was een Nederlands voetballer die als aanvaller speelde. Eind april mag hij in Den Haag meedoen in de proefwedstrijd van het aanstaande Nederlands Elftal tegen de London Caledonians. De selectie verloor van de Britten (2-3). De Vos had echter overtuigd en mocht een paas dagen later meedoen in de eerste officiële interland. “den pittigen en handigen DFC’man heeft werkelijk gestreden’, wisten de kranten te melden.

In het eerste Nederlandse elftal op 30 april 1905 was Willy, zoals zijn roepnaam luidde, de linksbuiten. De DFC’er werd vergezeld door zijn ploeggenoten Reinier Beeuwkes en Dirk Lotsy. Ook de cadetten van Velocitas Breda waren met drie man vertegenwoordigd. Alle doelpunten tijdens de wedstrijd waren trouwens van Nederlandse makelij. Eddy de Neve scoorde één keer in reguliere speeltijd, in de 80e minuut. De zege leek daarmee binnen, maar zes minuten later scoorde Ben Stom een eigen doelpunt. Dat was inderdaad niet slim. In de verlenging scoorde De Neve echter een puntgave hattrick. In de 106, 117e en 119e minuut kon scheidsrechter Frank König steeds naar de middenstip verwijzen, waarmee de wedstrijd toch nog in een knappe overwinning voor Nederland eindigde. De wedstrijd om de zogenaamde Coupe Van den Abeele (ook “Het Koperen Dingetje” genoemd) werd voor 800 toeschouwers gespeeld in Kiel-stadion van Beerschot. Het was trouwens opvallend dat De Vos het shirt met de rood-wit-blauwe sjerp mocht dragen. Hij was namelijk al vijfentwintig jaar, in die tijd een hoogbejaarde speler. Rond de eeuwwisseling duurde de carriérs erg kort. De gewone maatschappelijke carrière van de jongelui uit de betere standen ging uiteraard voor. De gemiddelde leeftijd van dat Nederlandse elftal was krap 22 jaar, met de onfortuinlijke Ben Stom met 18 jaar als allerjongste.

Twee weken later, op 14 mei 1905, werd de revanchewedstrijd gespeeld op Schuttersveld, het stadion van Sparta Rotterdam. De opstelling was op maar één plaats gewijzigd. DFC’er Dirk Lotsy most plaatsmaken voor een speler van Vitesse, Willem Hesselink. Het zou voor de Arnhemmer bij die ene keer blijven, Dirk Lotsy zou later wel terugkeren in de nationale selectie en uitkomen op 10 interlands. Opnieuw kon de scheidsrechter, ditmaal de Belg Henri Constant Albert Vermeulen vier keer na een Nederlandse goal de bal op de stip leggen. Opnieuw vielen de doelpunten erg laat. Bok de Korver (74e minuut), Eddy de Neve (76e minuut), Guus Lutjens (80e minuut) en Dolf Kessler (86e minuut) waren de doelpuntenmakers. Na 210 minuten, twee overwinningen met de doelcijfers 8-1, was de interlandcarrière van De Vos echter ten einde. Na zijn voetballoopbaan werd De Vos in Dordrecht een industrieel van aanzien en onder meer bestuurder van een landbouwonderneming.
.
.

Het Nederlands elftal voor de interland tegen België, gespeeld op 30 april 1905 op het Beerschot-terrein te Antwerpen. Na verlenging won Nederland met 4-1. Staand van links naar rechts: wedstrijdorganisator en secretaris van de elftalcommissie Cees van Hasselt, Bok de Korver, Guus Lutjens, Paul Havenith, Ben Stom, Dolf Kessler, Peet Stol, Eddy de Neve en grensrechter Willing. Zittend: Reinier Beeuwkes, Karel Gleenewinkel Kamperdijk, Rein Boomsma, Dirk Lotsy en Willy de Vos.