HIJ IS KORT AANGEBONDEN

We noemen iemand kort aangebonden als deze persoon snel boos is, niet erg goed tegen een grapje kan en een ander dus weinig speelruimte heeft in hetgeen hij/zij wil vertellen. De spreekwoorddeskundige Stoett meent dat het gezegde oorspronkelijk verwijst naar “… nijdige, kwaadaardige honden, aan welke men belet een groote ruimte onveilig te maken, en die daarom aan een kort touw aan het hok of een paal gebonden zijn”, waarbij hij een aantal citaten uit oud-Nederlandse literatuur aanvoert om de overduidelijke bewijslast nog groter te maken. Hij noemt verder een aantal mooie verwijzingen naar aanverwante uitdrukkingen. Zo spreekt men in het Zaansch en in West-Friesland bij zo’n persoon over kort an’edraaid of ook gauw an’edraaid zijn, dat weer te vergelijken is de Groningse uitdrukking slap andraid wezen, waarmee wordt bedoeld dat iemand goedaardig, lichamelijk of een sukkel is. In Brabant spreekt men weer van kort ingespannen zijn, dat betekent dat iemand kort van stof is of snel kwaad is.