JACK FROST
Bij het zoeken naar een nummer van Rick Wakeman, Jack Frost, vroeg ik me ineens af waar die naam eigenlijk naar verwees. Nooit eerder bij stilgestaan, altijd als vanzelfsprekend beschouwd dat het wel de muziek zou zijn bij een of andere film of Britse tv-serie. Blijkt het de Engelse term te zijn voor wat wij Koning Winter noemen. Wikipedia meldt: “Jack Frost is the personification of frost, ice, snow, sleet, and freezing cold weather, a variant of Old Man Winter held responsible for frosty weather, for nipping the nose and toes in such weather, coloring the foliage in autumn, and leaving fernlike patterns on cold windows in winter. Starting in late 19th century literature, more filled-out characterizations of Jack Frost have made him into a sprite-like character. He sometimes appears as a sinister mischief maker or as a hero. Jack Frost is traditionally said to leave the frosty, fern-like patterns on windows on cold winter mornings (window frost or fern frost) and nipping the extremities in cold weather. He is sometimes described or depicted with paint brush and bucket coloring the autumnal foliage red, yellow, brown, and orange. He may originate from Anglo-Saxon and Norse winter customs.”
Ik herinner me vanuit mijn jeugd nog de fantastische ijsbloemen in de winter op het dakraam van mijn zolderkamertje. Alles en iedereen onder de dertig kijkt je bij het horen van het woord ‘ijsbloemen’ ontzettend glazig aan. Het is een onbekend fenomeen geworden in alle kinderkamers, die zodra de temperatuur maar een beetje daalt behaaglijk verwarmd worden. Ook bij een zin ‘…. met mijn kouwe voeten op het koude zeil’ uit de klassieker ‘Ik heb geen zin om op te staan’ kunnen de meesten zich geen enkele voorstelling maken. Zeil? Kouwe voeten? IJsbloemen? Voor die ijsbloemen kwam ik een mooie Angelsaksische benaming tegen (hoewel ik ijsbloemen poëtischer vind): Jack Frost windowpatterns. Reden een drietal fraaie foto’s daarvan te laten zien (helaas niet van mijn hand).
MUIZENEST 