ELECTRISCHE STOEL (1900)
De elektrische stoel is een apparaat waarmee de doodstraf ten uitvoer kan worden gebracht. De veroordeelde wordt gedood door elektrocutie. De elektrische stoel is vooral in de Verenigde Staten gebruikt. De meeste executies met de elektrische stoel (614) vonden plaats in de staat New York in de Sing Sing-gevangenis in Ossining, New York. De ter dood veroordeelde wordt met elektroden op hoofd en ledematen in de stoel gebonden. Vervolgens wordt een elektrische stroom van circa 20 ampère bij een aanvankelijke spanning van 2450 volt door het lichaam gestuurd. De hersenen worden hierbij zodanig verhit dat de veroordeelde overlijdt.
De stoel werd uitgevonden in de VS door Harold P. Brown. Hij werd voor gebruik goedgekeurd door de staat New York op 4 juni 1888 en voor het eerst gebruikt in Auburn Prison op 6 augustus 1890 op William Kemmler, een moordenaar die een vrouw in stukjes had gehakt met een bijl. Deze eerste executie verliep zeer slecht. In 1946 was er een ernstig incident toen de executie van de 16-jarige Willie Francis mislukte.
Er bestond een levendige controverse tussen Thomas Edison, die gelijkstroomgenerators maakte, en George Westinghouse, die wisselstroomgenerators maakte. Wisselstroom was makkelijker en met minder verliezen te transporteren. Edison verloor commercieel terrein en probeerde daarom de wisselstroom een slechte naam te geven door erop te wijzen dat de elektrische stoel op de gevaarlijkere wisselstroom werkte. Westinghouse probeerde op zijn beurt te voorkomen dat een van zijn generators voor de stoel zou worden gebruikt. Uiteindelijk zonder succes: na de eerste elektrische executie van een gevangene in de Verenigde Staten verscheen in minstens 1 krant de kop “Kemmler Westinghoused” – wellicht was de journalist door Edison omgekocht.
In Florida verliepen de executies van Jesse Tafero (4 mei 1990), Pedro Medina (25 maart 1997) en Allen Lee Davis (8 juli 1999) niet als bedoeld. De vlammen sloegen bij de veroordeelden uit de hoofden, wat de stoel de bijnaam ‘Old Sparky’ (‘Ouwe Vonker’) bezorgde. Na de executie van Medina verklaarde officier van justitie Bob Butterworth: ‘Wie een moord wil plegen kan dat maar beter niet in Florida doen, want we hebben een probleem met de elektrische stoel’. Uiteindelijk bleek dat de in zoutoplossing gedrenkte sponzen die bij de veroordeelden voor een optimaal contact tussen de huid en de elektrodes van de stoel moesten zorgen, niet nat genoeg waren dan wel te makkelijk in brand vlogen. In het boek The Green Mile van Stephen King komt dit eveneens voor, maar in dit boek maakt de bewaker de spons opzettelijk niet goed nat.
Veroordeelde in de Sing-Sing gevangenis, 1900
MUIZENEST 
Ik blijf een tegenstander van de doodstraf, gelijkstroom of wisselstroom.
Vriendelijke groet,
LikeLike
The Green Mile is een geweldige film! Ik schreef een paar jaar geleden dit over de doodstraf: https://daankusen.wordpress.com/2014/04/30/de-menselijke-executie/
LikeLike
The Green Mile is inderdaad een hele mooie film. Naar aanleiding van je artikel: er is wel een menselijke norm aan de doodstraf te hangen, namelijk als men het al nodig vind zo’n straf op te leggen, dient deze zo snel en pijnloos mogelijk te worden voltrokken. De guillotine lijkt dan nog steeds de beste methode. Minst slechte methode is wellicht een betere kwalificatie.
LikeGeliked door 1 persoon