RUHOZI-CLOWNS – 1870

Naser ed-Din Kadjar (Teheran, 16 juli 1831 – Teheran, 1 mei 1896), uit de dynastie der Kadjaren, was de sjah van Perzië van 1848 tot zijn gewelddadige dood in 1896. Hij was de langst regerende sjah over Perzië en de enige die zijn herinneringen in de vorm van dagboeken gepubliceerd heeft. In 1848 kwam hij na de dood van zijn vader op de Pauwentroon. Hij trachtte meteen het oostelijke gedeelte van Perzië, dat onder Brits mandaat stond, terug te winnen (de huidige provincie Herat in Afghanistan). Maar na een Britse aanval op Bushehr moest hij zijn legers terugtrekken. Hoewel Naser hervormingsgezind leek, heerste hij als een absoluut vorst. Hij vervolgde de bábí’s en de bahá’ís en deze vervolging werd behoorlijk verhevigd toen enkele Bábí’s in 1852 een aanslag op zijn leven pleegden. Hij was de eerste Perzische monarch die Europa bezocht en wel voor het eerst in 1873 toen hij de Wereldtentoonstelling in Wenen bezocht. Tijdens zijn rondreis door Europa hield hij een reisdagboek bij dat in het Perzisch, Duits en Nederlands is gepubliceerd. Naser ed-Din introduceerde een aantal Westerse verworvenheden in Perzië. Zo werd op zijn bevel een Europees postsysteem ingevoerd. Ook het treinverkeer, een modern bancair stelsel en de dagbladjournalistiek werden door hem geïntroduceerd. Naser werd in 1896 vermoord door Mirza Reza Kermani, een aanhanger van Jamal al-Din al-Afghani, toen hij aan het bidden was bij het graf van zijn voorvaderen.

.
Naser had in zijn uitgebreide paleis een aantal hofnarren in dienst (misschien is ‘in bezit’ een betere uitdrukking) om hem en zijn hofhouding te amuseren. Dat gebeurde volgens de zogenaamde ruhozi-traditie, die zich het best laat vergelijken met het Italiaanse commedia dell’arte. Op het eerste gezicht lijkt het duo toch vooral op twee armoedzaaiers die even voor de fotograaf wat gekke bekken trekken. Andere leden van het gezelschap zien er niet veel beter uit.