WILLEM MARIS

Willem Maris (Den Haag, 18 februari 1844 – aldaar, 10 oktober 1910) was een Nederlandse kunstschilder. Willem Maris was niet alleen bekend als schilder maar ook als tekenaar, etser en aquarellist. Hij was medeoprichter van de Hollandsche Teekenmaatschappij. Willem was de jongste van de zes kinderen van Mattheus Marris en Hendrika Bloemert en werd geboren in de Haagse Zuilingstraat. Het gezin verhuisde later naar de Lange Lombardstraat. Hij huwde in 1872 in Den Haag met Maria Jacoba Visser. Uit dit huwelijk werd in 1873 een zoon Simon Willem geboren. Nadat Jacoba was overleden, huwde hij opnieuw, nu met Johanna Anthonia Gijsbertha van Bijlevelt. Uit dit huwelijk werden twee dochters geboren: Johanna Wilhelmina (1891-?) en Elisabeth Florence Amalia (1894-1935).

Willem Maris kreeg zijn eerste tekenonderricht hij van zijn oudere broers Jacob en Matthijs. Hij volgde tevens avondschool aan de Haagse Academie en ontving raadgevingen van de dierenschilder Pieter Stortenbeker. Aan de Haagse academie volgde hij nog avondlessen. Maris werd een uitmuntend dierentekenaar. In Oosterbeek, het Nederlandse Barbizon, en in Wolfheze ontwikkelde hij zijn artistiek landschapsschilderen. In 1855 maakte hij er kennis met Anton Mauve. In Den Haag kreeg hij zijn eerste tentoonstelling in 1863. Met Bernard Blommers reisde hij in 1865 door de Rijnstaten. Ook Noorwegen deed hij aan. Vanaf 1869 bleef hij in Den Haag wonen, waar hij op 65-jarige leeftijd overleed. Hij werd er begraven op begraafplaats Oud Eik en Duinen.

Willem Maris schilderde voornamelijk natuurlandschappen met dieren zoals koeien aan een plas en eenden aan de slootkant. In zijn steeds wederkerende landschappen met dieren geanimeerd, herinnerde hij vaak aan het werk van de Franse Camille Corot. Hij behoorde tot de Haagse School. Hoewel hij als jongste van de drie Marissen eigenlijk het verst verwijderd stond van zowel realisme als impressionisme, toch is hij wellicht de meest realistische schilder van de drie geweest. Anderen menen weer dat hij juist de meest impressionistische is getuige zijn woorden ‘Ik schilder geen koeien maar licht’.