WILLEM KLOOS – AFTAKELING IN DERTIEN PORTRETTEN

Willem Kloos was een briljant dichter (zie Ik ben een God in het diepst van mijn gedachten), een scherp criticus en de onbetwiste leidsman van de Tachtigers (zie zijn eerste biografie op dit blog), maar ook iemand die in een permanente staat van armoede en drankzucht verkeerde en zijn vriendenkring constant tot wanhoop dreef (zie een tweede biografische bijdrage). Kloos was de klassieke bohemien, die in zijn jonge leeftijd een turbulent leven leidde, onherroepelijk afkoersend op een tragische afloop. Die kwam er dan ook, na alle alcohol, fysieke en geestelijke aftakeling en een mislukte zelfmoordpoging volgde een opname in een psychiatrische kliniek, waar hij werd onderworpen aan elektrotherapie. De laatste veertig jaren van zijn leven leidde hij een afgetobd bestaan, slechts een vage schim van de gigant die hij ooit was geweest.