PHIL BOSMANS

Phil Bosmans (Gruitrode, 1 juli 1922 – Mortsel, 17 januari 2012) was een Belgische pater en schrijver. Bosmans werd geboren in het Limburgse Gruitrode op 1 juli 1922. Zijn vader was een kleine boer. Het gezin telde vier kinderen. Toen hij zestien was verhuisde de familie naar Genk. Hij bracht een groot deel van zijn jeugd door in de onmiddellijke omgeving van de mijnen en de mijnwerkers. In 1941 trad hij in Rotselaar in bij de paters Montfortanen. Hij bleef er tot het einde van de oorlog. In 1945 trok hij naar Oirschot in Nederland waar hij op 7 maart 1948 priester werd gewijd. In 1954 stortte Phil Bosmans in. Twee jaar lang kon hij amper iets doen. Zijn oversten wilden hem niet belasten en gaven hem veel vrije tijd. Zo kon hij ingaan op het verzoek van pater Loop om de Bond zonder Naam in Vlaanderen te helpen uitbouwen. Vanaf 1957 legde Bosmans zich volledig toe op de realisatie ervan.

Uitgeverij Lannoo kwam met het idee honderd telefoonboodschappen die hij geschreven had, te bundelen tot het boek ‘Menslief, ik hou van je’. Het verscheen in 1972. Het werd het meest verkochte boek in Vlaanderen. En toen heel tv-kijkend Nederland tijdens een show met Mies Bouwman ter gelegenheid van een jubileum van koningin Juliana zag hoe iemand dit werkje aan de koningin cadeau gaf, werd het de grootste bestseller in de geschiedenis van deze uitgeverij. In Vlaanderen en Nederland werden er 800.000 exemplaren verkocht en in Duitsland twee miljoen. Het boek is zelfs vertaald naar het Esperanto. In totaal werden zijn werken vertaald in 26 talen. De publicaties betreffen onder meer werken waarvan de titels boekdelen spreken: ‘Zonnestralen van de schepping’, ‘Zonnestralen van geluk’, ‘Zonnestralen van hoop’, ‘Zonnestralen van liefde’, ‘Zonnestralen van vreugde’ en nog een aantal andere Zonnestralen-werken. Verder ‘Applaus voor de schepping’ en ‘Applaus voor het leven’. Of: ‘Bloemen van geluk moet je zelf planten’, ‘Een gelukkig mens is er twee waard’, ‘Leven is de moeite waard’ en ‘Neem je tijd om gelukkig te zijn’. Over de hele wereld werden ongeveer 10 miljoen exemplaren verkocht van zijn boeken.

In 1968 en 1991 ontving Phil Bosmans de Visser Neerlandiaprijs. In datzelfde jaar mocht hij ook de prijs van de Vlaamse Gemeenschap in ontvangst nemen. Tot 1991 was Phil Bosmans voorzitter en afgevaardigd beheerder van de Bond zonder Naam. In december 1994 kreeg Phil Bosmans een zwaar verkeersongeval. Enkele maanden later werd hij bovendien nog getroffen door een herseninfarct. Sinds de beroerte was pater Bosmans gehandicapt. Zijn rechterarm en -been waren verlamd. Bosmans woonde in Kontich, waar hij rustig van het leven trachtte te genieten. Op 17 januari 2012 stierf Bosmans in een ziekenhuis te Mortsel. In augustus 2012 werd in Gruitrode het Royerplein omgedoopt tot het Phil Bosmansplein. Het monument zelf is van de hand van Jo Klaps.

Vijf jaar na het overlijden van Bosmans gaf uitgeverij Lannoo een bundel uit, waarin zijn bekendste spreken waren gebundeld. Dat onder zijn motto dat goeie spreken alleen maar waarheden bevatten, omdat ze over het dagelijks leven gaan. Een klein overzichtje daaruit, waarvan de eerste spreek ongetwijfeld iedereen kent, maar niemand aan pater Bosmans denkt:
– Verbeter de wereld, begin bij jezelf;
– De zwartkijker ziet de zon ’s morgens al ondergaan;
– Noten mag je kraken. Mensen niet;
– Een klein ideaal is beter dan een groot kapitaal;
– Wie met een boom kan praten, hoeft niet naar een psychiater. Al denken de meeste mensen het tegenovergestelde;
– Wat niet uit het hart komt zal een ander hart niet raken;
– Het leven is veel te kort en onze wereld veel te klein om er een slagveld van te maken;
– Fouten zie je dik als de liefde dun is;
– Brood dat men deelt, smaakt beter;
– Geluk kun je niet kopen. Wat een geluk!