ALEX ROEKA

Alex Roeka (1955) is een Nederlandse zanger en liedjesschrijver. Hij werd in Ravenstein geboren als zoon van een notaris. Als kind bezocht hij diverse kostscholen. Tijdens zijn middelbare schooltijd begon hij zich te interesseren voor muziek en poëzie. Hij studeerde psychologie in Nijmegen, maar besloot na zijn kandidaats-examen te gaan varen. Hij werkte op een zeesleper, maar keerde na een jaar weer terug naar Nederland. Hij rondde in Amsterdam zijn studie psychologie af en was vervolgens een tijdje werkzaam als psycholoog. Hij begon begin jaren negentig liedjes te schrijven en op te treden. Hij nam een demo op, die hij naar Jacques Klöters stuurde, die de liedjes op de radio begon te draaien. Klöters bracht hem ook in contact met een platenmaatschappij. Zijn debuut-cd kwam in 1996 uit: Zee van onrust. Drie jaar later won hij de Annie M.G. Schmidt-prijs voor het lied ‘Noem ’t geen liefde’. Sindsdien maakte hij diverse cd’s, trad op in vele theaters in Vlaanderen en Nederland en kwam er in 2007 een boek van zijn hand uit: Mannenwoestijn, verzamelde teksten met bijbehorende cd. Twee van zijn cd’s werden bekroond met een Edison: Beet van Liefde in 2009 en Gegroefd in 2013. Alex Roeka kreeg onder wielerliefhebbers bekendheid dankzij twee wielerliederen: In ‘De Muur van Geraardsbergen’ bezingt hij vol lof wat een renner voelt als hij in De Ronde van Vlaanderen de legendarische helling op moet. In ‘De rode vod’ bezingt hij wat er allemaal door het hoofd van een knecht spookt als hij door toeval toch een keer zelf voor de overwinning kan strijden tegen het jagende peloton. Dit nummer werd door Volkskrantjournalist Bert Wagendorp tot beste sportlied ooit uitgeroepen. En terecht, dus … Het rode vod.
.
.

.