MUIZENEST

Henk Peeters (Den Haag, 8 december 1925 – Hall, 13 april 2013 was een Nederlands beeldend kunstenaar, die deel uitmaakte van de Nederlandse Nul-beweging. Samen met de kunstenaars Armando, Jan Schoonhoven en Jan Henderikse (zie ook 2, 3, 4 en 5) richtte hij in de jaren zestig de Nulgroep op, die zich afzette tegen Cobra en streefde naar objectieve kunst. Ofwel kunst, die van elke emotionele waarde werd ontdaan. Peeters was de onvermoeibare organisator en woordvoerder. Hij had veel en intensieve contacten met de Zero-beweging in het buitenland. Hij onderhield contact met Duitse Zero-kunstenaars als Otto Piene, met Italianen als Lucio Fontana en Piero Manzoni, en met Yves Klein uit Frankrijk. Zo verbond hij de Nederlandse Nul-beweging met de internationale Zero. Hij bracht als eerste de Japanse Gutai-groep tezamen met de internationale Zero-beweging. Buiten zijn kunstenaarschap schreef hij kritieken, maakte publicaties, en organiseerde tentoonstellingen waaronder de Nul-tentoonstellingen in het Stedelijk Museum van Amsterdam.
Henk Peeters werkte als kunstenaar het liefste met kant en klare producten, zoals watten of afwasborstels van de HEMA of V&D. Hij kocht deze nieuw in en verwerkte ze in zijn kunstwerken, meestal geassembleerd. Op latere leeftijd, vanaf de jaren negentig, maakte hij hele series schilderijen van koeienvachten, gespannen op een spieraam. De huid van de koe met zijn willekeurige patroon van zwart-witvlekken vormde de inhoud van het schilderij. Toeval was hem erg welkom daarbij, om zo te komen tot het vermijden van de individuele uiting in het kunstwerk. Daarin bleef Peeters, samen met Jan Schoonhoven, het langste de principes van de Nul-beweging trouw: het streven naar het objectieve en niet-persoonlijke. In 2011 begon Peeters met het maken van replieken, hij liet kopieën maken van zijn vroege pyrografieën.
Het 0-institute richt zich op de internationale ZERO-bewegingen uit de jaren zestig en doet onderzoek met het doel om in digitale vorm informatie te publiceren over kunstenaars, schrijvers, tentoonstellingen en curatoren. Het 0-institute bouwt een internationaal web-archief op met foto’s, correspondentie en essays, historisch en recent. Vanaf 2020 zal het gevestigd zijn in het Hegius gebouw te Deventer.