MUIZENEST

Melanie Safka, de naam zei me helemaal niks toen ik onlangs stuitte op een geweldig nummer. Waarom kende ik dat nummer uit 1970 helemaal niet? Waarom was dit nummer nooit een wereldhit geweest? Waarom had ik nooit van die Melanie Safka gehoord? Zou die nog meer leuke platen hebben gemaakt?
Ik viel al snel van de ene verbazing in de andere. Het bleek te gaan om Melanie, een Amerikaans singer-songwriter die wereldwijd furore maakte met nummers als Look what they´ve done to my song, Lay Down (met de Edwin Hawkins Singers), Ruby Tuesday en Beautiful People. Raar dat ik niet direct die associatie maakte; teveel op dat vreemde ‘Safka’ gelet, haar onbekende achternaam. Toen Melanie op Woodstock optrad in augustus 1969 staken tienduizenden kaarsen aan bij haar optreden. Ze is op het festival een baken van rust als ze onder meer ‘Mr. Tambourine Man’ en ‘Tuning My Guitar’ zingt. Je zou niet zeggen dat er zo’n 400.000 mensen zaten te kijken. Pas op het eind krijg je daarvan een indruk. Het blijft een indrukwekkend optreden van één meisje met één gitaar. Dat Beautiful People stond in 2018 nog steeds op nummer 1155 in de roemruchte Top 2000; het had in 2002 een hoogste notering van nummer 438. Sindsdien gaat het langzaam verdwijnen, haar andere succesnummers achterna. Over dezelfde Melanie gaat ook de mythe rond dat zij aan de basis stond van Nederlands grootste popfestival. Ze was in 1969 gecontracteerd voor een optreden in Nederland, maar moest vanwege ziekte afzeggen. De organisatie zag zich toen gedwongen een alternatief te verzinnen, wat een popfestival in Geleen werd. Dat zou later blijken de eerste editie van Pinkpop te zijn geweest. Het nummer waarover ik het heb, was weliswaar geen wereldhit (het staat wat anoniem op de LP The Good Book uit 1971), maar is in Korea een soort alternatieve nationale hymne, dat mensen herinnert aan de scheiding van familie die in Noord-Korea moest achterblijven. Ook verbazingwekkend: in 1971 bracht Melanie maar liefst vijf LP’s uit, in 1970 overigens drie en in de jaren daarvoor ook drie. Amper 22 jaar en al elf LP’s op je naam. En in een iets rustiger tempo is ze haast ongemerkt verder gegaan. Bijna jaarlijks verschijnt van Melanie Safka nog steeds een LP en ze treedt ook nog steeds op, begeleid door haar zoon. Haar mooiste nummer (pas ‘ontdekt’): The saddest thing.
.

.