MUIZENEST

Emile Van Doren (Brussel, 14 april 1865 – Genk, 19 mei 1949) was een Belgisch kunstschilder. Hij werd geboren in een Brusselse slagersfamilie. Na afronding van zijn opleiding aan het Sint-Michielscollege in de hoofdstad schreef Van Doren zich in aan de faculteit Farmacie van de Université libre de Bruxelles. Zonder medeweten van zijn ouders had hij zich tezelfdertijd in Brussel ingeschreven aan de Académie des Beaux-Arts. Hij specialiseerde zich al snel in de landschapsschilderkunst. In 1892 won hij de Prix Donnay, die sinds 1888 werd uitgereikt als een landschapsschilderskunstprijs voor de Brusselse Academie. In de jury zaten de erkende landschapsschilders Joseph Coosemans, Franz Courtens en Edmond De Schampheleer. Coosemans schilderde vanaf omstreeks 1874 regelmatig in de Limburgse Kempen, vooral in de omgeving van Genk en Kinrooi. Hij wordt om deze reden ook gerekend tot de zogenaamde Genkse School, waarvan hij volgens sommige bronnen zelfs de meester was. De Genkse School is niet meer dan een overkoepelende benaming die gegeven wordt aan een aantal kunstenaars en/of een genre schilderkunst uit de tweede helft van de negentiende en van de vroege twintigste eeuw dat pittoreske landelijke hoekjes van Genk en omgeving centraal plaatst. Naast de pittoreske dorpskern van Genk met de neogotische kerk was vooral het omliggende landschap en toen nog grotendeels verlaten omliggende heideland dat de kunstenaars naar de Limburgse Kempen bracht. Tussen de kunstenaars die het genre beoefenden bestond er geen gestructureerd verband via een kunstenaarsvereniging en feitelijk slaat de term dus enkel op dàt segment van hun oeuvre dat aan Genk gelinkt is. Er zijn op die manier meer dan tweehonderdvijftig kunstenaars bekend die in de periode 1840-1940 in Genk actief waren en daarmee tot de Genkse School gerekend worden.

Rond 1891 arriveerde Emile Van Doren voor het eerst in Genk, op dat moment de bekende schilderslocatie en en één van de populairste oorden van de Belgische plein-airisten. Hij werd verliefd op zowel het Genkse landschap als op Cidonie Raikem, de uitbaatster van een herberg aan de Stationsstraat in Genk. In 1893 liet Van Doren zich inschrijven in Genk en in 1898 trouwde hij met Cidonie. Collega-schilders Herman Richir en René Ovyn waren getuigen op zijn bruiloft. Samen met Cidonie bouwde hij Hotel des Artistes uit tot een trefplaats voor kunstenaars, schrijvers en toeristen die Genk opzochten. Het Kempische landschap in en rond Genk met uitgestrekte heidegronden, spiegelende vijvers en golvende zandduinen zou van dan af het haast exclusieve onderwerp van zijn schilderijen worden. Zijn uitspraak ‘Genk is gemaakt om geschilderd te worden’ illustreert de passie van Van Doren voor zijn nieuwe thuis. Van Doren had veel succes als landschapsschilder. Al vroeg in zijn kunstenaarsloopbaan kocht het koninklijke hof enkele werken van hem aan. In 1913 laat Van Doren een kunstenaarswoning met atelier bouwen aan de Verloren Kostweg (thans Henri Decleenestraat), die momenteel het Emile Van Dorenmuseum herbergt en is gewijd aan de Genkse School. De villa met de toepasselijke naam ‘Le Coin Perdu’ werd gebouwd in Engelse cottagestijl, mogelijk naar een ontwerp van architect Adrien Blomme (1878–1940) en keek uit op de Genkse Molenvijvers, een zicht dat op vele doeken van Van Doren vereeuwigd werd.