ÖZGÜR BABA
Een kat ligt om een boomstam loom voor zich uit te kijken, de kippen lopen heen en weer over het erf, op de achtergrond zie je de ruisende bomen en hoor je de duiven die buitenbeeld zitten te koeren. Zo af en toe hoor je een luide knal van jagers die blijkbaar iets verderop in de weer zijn. Op de voorgrond zit de Turkse musicus Özgür Baba die op zijn saz, een klassiek driesnarig instrument, een oude Turkse ‘folksong’ zingt en speelt. Het geheel straalt een enorme rust uit. Het nummer is Dertli Dolap, gebaseerd op een gedicht van de soefi-mysticus Ynus Emre (1240-1321). Dat was een van de belangrijkste mystieke soefi-dichters van Turkije en een prominent figuur binnen het Alevitisme en Bektashisme, twee belangrijke onderstromingen binnen de islam. De laatste stroming is religieus tamelijk onbekend buiten Turkije, maar geniet toch grote bekendheid omdat de dansende derwisjen er een belangrijke rol spelen. Emre had grote invloed op de Turkse literatuur en filosofie. Met zijn gedichten in het Turks bracht hij zijn mystieke ervaringen dicht bij het volk bracht. Dat was uniek, want in die periode waren het Perzisch en Arabisch de talen van de wetenschap en het intellectuele leven. Unesco riep 1991 uit tot ‘Yunus Emre jaar’ en ter gelegenheid daarvan werden zijn gedichten in ongeveer veertig talen vertaald. U vindt hieronder de Engelstalige vertaling hieronder van Dertli Dolap.
.
.
Water-wheel, why do you moan?
For I’ve troubles, I moan.
I fell in love with the lord,
That is why I moan.
My name is troubled water-wheel,
My water flows pure,
Thus, as the Lord wishes,
For I’ve troubles, I moan.
They found me on a mountain,
They broke my arms and wings,
They found me fit for a water-wheel,
For I’ve troubles, I moan.
I’m a tree of a mountain,
Neither sweet, nor bitter,
I’m thankful to the Lord,
For I’ve troubles, I moan.
They cut off my branches,
Destroyed all my order,
Yet, I’m an unwearied poet,
For I’ve troubles, I moan.
I take my water from below,
I turn and pour it high,
See what i suffer from,
For I’ve troubles, I moan.
Yunus, comes and finds no joy here,
The tree will never grow,
No one remains in this mortal world,
For I’ve troubles. I moan.