ANTON VAN TEIJN
Anton van Teijn (Naaldwijk, 3 november 1863 – Amersfoort, 28 mei 1943) was een Nederlands schilder, etser en illustrator. Na de middelbare school in zijn geboortestad volgde hij een teken- en schilderopleiding in de traditie van de Haagse School. Hij vestigde zich vervolgens in Den Haag als kunstschilder. Hij legde in de stad contacten met Jozef Israëls en de gebroeders Matthijs en Willem Maris. In 1892 vestigde hij zich in Parijs, waar ede bevriende beeldhouwer August Alexander hem al was voorgegaan. In Frankrijk ontmoette hij Vincent van Gogh en diens broer Theo; hij exposeerde in Parijs in de Salon des Indépendents. In Frankrijk was hij niet alleen bekend als schilder, maar ook als boekillustrator. Zo maakte hij bijvoorbeeld aquarellen voor een uitgave van Quinze jours en Hollande van Paul Verlaine. Voorts schilderde hij aan de Middellandse Zee, in Portugal en wanneer hij Nederland bezocht, bezocht hij verschillende streken en steden waaronder het Westland. In 1939 keerde hij noodgedwongen vanwege de dreigende Tweede Wereldoorlog terug naar zijn familie in Amersfoort; hij trok in bij een nicht. Hij had toen al lang afstand genomen van zijn familie in Naaldwijk en van de dogmatische joodse traditie waarin hij was opgevoed. Met alle veranderingen in zijn leven wilde hij ook zijn naam weer schrijven zoals zijn voorvaderen. Hij noemde zich doorgaans Anton van Teyn en soms zelfs Van Teyne. Na een aantal maanden in Rotterdam, kwam hij weer terug bij zijn familie in Amersfoort waar hij in 1943 op 79-jarige leeftijd overleed aan een maagtumor. Gezien dit feit is het wat vreemd dat Van Teijn als oorlogsslachtoffer is opgenomen in Joods Monument. Hij werd begraven op de begraafplaats Rusthof in Amersfoort. Van zijn geboortestad Naaldwijk heeft hij een hele serie tekeningen en schilderijen gemaakt.