MUIZENEST

Afgelopen nacht met verbijstering naar CNN gekeken. In Washington staat een grote groep vreedzame demonstranten bij het Witte Huis. Luid schreeuwend en gebarend, dat wel. Voor hen staat een lint van agenten van State Police. Iets later wordt een tweede lint van de National Guard toegevoegd. Allemaal met grote schilden, knuppels en geweren. En daar weer achter een hele rits bevelvoerders en hulptroepen. De aangekondigde persconferentie van de president wordt steeds verschoven. Tot het moment dat de demonstranten ook aan de achter- en linkerzijde worden ingesloten door State Police en National Guard, aangevuld met politie te paard, die met traangas en rubberkogels de demonstranten wegvegen van hun plaatsen. Hier en daar wordt een flinke mep uitgedeeld aan een demonstrant die met de handen in de lucht is blijven staan, ‘Don’t shoot’ roepend. Anderen krijgen pepperspray in het gezicht gespoten. Juist als dit aan de gang is, begint Trump aan zijn speech. Terwijl op de achtergrond het politiegeweld en het geluid van vluchtende demonstranten te horen is, roept hij de president van ‘law and order’ te zijn en in het land te gaan zorgen dat het afgelopen is met de protesten. Als de gouverneurs dat in hun staten niet onmiddellijk vrijwillig doen, dan zal hij de boel overnemen. Dat dit absoluut ongrondwettig is, lijkt hem niet te storen. De commentatoren op CNN spreken al over een aanzet naar een dictatorschap van Trump en over de vrees voor een soort burgeroorlog. Als de straat voor het Witte Huis is ontdaan van demonstranten en hun plaats is ingenomen door politiemannen en veiligheidspersoneel marcheert de grote blonde Führer naar een kerkje, waar een dag eerder wat tumult was geweest. Triomfantelijk steekt hij een bijbel in de lucht. Het laatste deel van zijn campagneritueel, want het is dan wel duidelijk dat de hele show slechts onderdeel is van zijn poging herkozen te worden. In plaats van zalvende woorden om de protesten in te dammen, zet Trump alle demonstranten weg als boeven, tuig en terroristen. Geen enkel woord van compassie met George Floyd. Geen enkel woord waarin hij laat merken de gevoelens van angst en woede van de demonstranten te voelen. Geen enkele poging het zoveelste tragische overlijden door toedoen van de Amerikaanse politie een kantelmoment te laten worden is het racisme in de Verenigde Staten of de enorme tweespalt in de samenleving. Avaaz wil met een internationale handtekeningsactie de Amerikaanse regering en lokale overheden oproepen veranderingen aan te brengen.

Hieronder de laatste woorden van George Floyd, de 46-jarige man die stierf nadat een Amerikaanse politieagent zijn knie bijna negen minuten lang op zijn nek gedrukt hield. Na die negen minuten sloot hij zijn ogen en hield het smeken op. Even later werd George Floyd doodverklaard.

Dat is mijn gezicht
ik heb niets ergs gedaan
alsjeblieft
alsjeblieft
alsjeblieft ik krijg geen adem
alsjeblieft
alsjeblieft iemand
alsjeblieft
ik krijg geen adem
ik krijg geen adem
alsjeblieft
(onhoorbaar)
ik krijg geen adem, mijn gezicht
sta toch op
ik krijg geen adem
alsjeblieft (onhoorbaar)
sh*t ik krijg geen adem
ik zal
ik kan niet bewegen
mama
mama
ik kan niet
mijn knie
mijn ballen
ik kan niet meer
ik kan niet meer
ik ben claustrofobisch
mijn maag doet pijn
mijn nek doet pijn
alles doet pijn
een beetje water
alsjeblieft
alsjeblieft
agent, ik krijg geen adem
dood me niet
ze gaan me doden
komaan alsjeblieft
ik krijg geen adem
ik krijg geen adem
ze gaan me doden
ze gaan me doden
ik krijg geen adem
ik krijg geen adem
alsjeblieft meneer
alsjeblieft
alsjeblieft
alsjeblieft ik krijg geen adem