MUIZENEST

J.J. Cale, geboren als John Weldon Cale (Oklahoma City, 5 december 1938 – La Jolla, 26 juli 2013) was een Amerikaanse singer-songwriter en gitarist. Hij groeide op in Tulsa, Oklahoma. J.J. Cale stond bekend om zijn ingetogen, laid-back en hoekige muziekstijl, wat de Tulsa-stijl werd genoemd. Een mengeling van rock & roll, rockabilly en blues met jazzy invloeden. Zijn muziekstijl is later overgenomen door artiesten als Mark Knopfler en Eric Clapton. Zes jaar na zijn overlijden kwam de CD Stay Around uit, zijn vijftiende studioalbum en met allemaal nieuw materiaal. Nieuw in de betekenis dat het allemaal materiaal was dat nooit eerder op plaats verschenen. Sommige nummers zijn zo fantastisch dat je je afvraagt om welke reden het in hemelsnaam nooit eerder is uitgegeven. Christine Lakeland, zijn weduwe en tevens lid van zijn begeleidingsband, en zijn manager-vriend Maike Kappus maakte een selectie uit alle nummers die nog op de plank lagen. Op één na ook allemaal door Cale gecomponeerd, die zoveel mogelijk de instrumenten zelf speelde, zonder gebruik te maken van dure studio’s en sessiemuzikanten. Het ene nummer dat niet van Cale is (My baby blues) werd geschreven door Christine Lakeland, die vanaf eind jaren zeventig deel uitmaakte van Cale’s band. Mijn favouriete nummer, Go Downtown, werd voor YouTube voorzien van een video die door Carine Khalife uit Montreal werd vervaardigd. Ze zei hierover: ‘In a poetic dive into a colourful stained glass scenery, we accompany a character in his peregrinations. Light reveals warm and highly textured landscapes in which each piece of stained glass are intertwined. From a subjective point of view, our character walks, ride, drive, restlessly. It takes efforts, it takes courage, it takes love. Time passes and everything changes but the determination remains like a clock that never stops. The gigantic nature seems infinite, but little by little the city lights start to shine. Based on cut-out shapes, everything is made to change. The backgrounds turn from morning first light to night sky. Shapes echos to themselves, continuously shifting, growing, moulting. Stained glass style will be created using a mix of oil paint, stop motion animation and digital movements. Basically, my technique is to paint on a piece of glass fixed to a light box. A camera, fixed overhead above the animation table, would capture my paintings frame by frame and create the animated textures. The single light source comes from beneath the glass, reveals the textures and details of brushes movements. Frames are then cut out and assembled digitally to compose scenes. The main rhythm and frame rate will be based on the tempo of the track. Inspired by rich and colourful modern stained glass designs as well as organic shapes of painters like Peter Doig, the video aims to immerse the viewer/listener in a soft, luminous and somehow mystical adventure.’
.

.