MUIZENEST

Joan Báez (New York, 9 januari 1941) is een Amerikaanse folkzangeres en liedjesschrijfster, die in de zestiger en zeventig jaren zeer bekend was vanwege haar actieve politieke betrokkenheid. Baez groeide samen met haar twee zusters op in een quaker-gezin. Ze is zich altijd blijven identificeren met de quaker-tradities, vooral op het vlak van het pacifisme en sociale vraagstukken. Tijdens haar jeugd was Baez regelmatig slachtoffer van racistische opmerkingen en discriminatie vanwege haar Mexicaanse afkomst. Zo raakte zij al vroeg in haar carrière betrokken bij verschillende sociale bewegingen als algemene burgerrechten, geweldloosheid en sociale gerechtigdheid. Ze weigerde dan ook in gescheiden witte studentenlocaties te spelen. Daardoor speelde ze tijdens haar tournees door het Zuiden alleen op zwarte hogere opleidingen. Joan werd vooral bekend door haar songs tegen oorlog en voor vrijheid en algemene burgerrechten. Een bekend lied is With God on our side van het album The times they are a-changin’, dat ze samen met Bob Dylan ten gehore bracht. Dylan was ook de schrijver van het nummer. Dylan lopt eigenlijk als een rode draad door haar leven. Ze heeft tientallen nummers van hem opgenomen. Joan Baez geldt nog altijd als een van de prominentste leden van de protestgeneratie. Ze is nog steeds betrokken bij acties voor maatschappelijke rechtvaardigheid. Baez debuteerde in 1959 op het eerste Newport Folk Festival. In 1969 speelde ze op het beroemde Woodstock. Sinds 1960 zijn iets meer dan veertig albums en cd’s van haar verschenen, waarbij de eerlijkheid me gebiedt te zeggen dat het repertoire na de jaren tachtig minder en minder werd. Voor mij zijn de luisterliedjes uit de vroege zestiger jaren verreweg de mooiste. Een van de juweeltjes uit die tijd is The Trees They Grow So High, een Schotse ballad uit de 17e eeuw (en misschien nog wel eerder) over een gearrangeerd kinderhuwelijk in de Middeleeuwen. Op Early Music Muse verscheen een uitgebreide analyse van het nummer, inclusief de tekst van het nummer. Het nummer is in Schotland altijd onderdeel gebleven van het traditionele repertoire, maar de rest van de wereld nam er pas echt goed kennis van toen in de zeventiger jaren folkmuziek een enorme revival kende. Tal van artiesten namen het nummer sindsdien op. Zo is er een mooie versie van Martin Carthy, die de tekst ingrijpend moest omgooien omdat het origineel bedoeld was om door een vrouw te zorgen gezongen. Ook van Pentangle is er een mooie versie, maar die van Joan Baez blijft favoriet. 
.

.