FIVE HAND REEL
Five Hand Reel was een Schots-Engels-Ierse band uit het eind van de jaren zeventig van de vorige eeuw. Zij experimenteerden met de traditionele Schotse en Ierse folkmuziek met electrische rock-arrangementen. De medewerkers waren: Dick Gaughan, Bobby Eaglesham, Tom Hickland, Barry Lyons en Dave Tulloch. Oorspronkelijk werd Five Hand Reel in 1974 gevormd uit de restanten van de Engelse electric folkband Spencer’s Feat. Toen hun violist Chuck Fleming die band in 1975 verliet, werd hij vervangen door de Schotse zanger en gitarist Dick Gaughan (Glasgow, 17 mei 1948). Gaughan bracht de eerste tijd van zijn leven door in Rutherglen (South Lanarkshire); later verhuisde het gezin waarin hij opgroeide naar Leith, een haven aan de rand van Edinburgh, waar zijn vader vandaan kwam. Zijn moeder sprak Gaelic en had in 1930 een zilveren medaille gezongen door haar Gaelic-songs. Gaughan zelf zou de taal nooit echt vloeiend spreken, maar zong er wel in. Al op de leeftijd van zeven ging Gaughan gitaar spelen. Op jonge leeftijd ong hij in de folkclubs van Edinburgh; in 1970 werd hij beroepsmuzikant en speelde voornamelijk traditionele liederen op een akoestische gitaar. Hij schreef nu zijn eigen nummers. Hij maakte een soloalbum voordat hij bij The Boys of the Lough ging zingen en gitaarspelen op hun debuutalbum in 1972.In 1975 voegde hij zich dus bij Five Hand Reel, die werkte in clubs, op folkfestivals en toerden in Engeland en Noord-Europa. De band maakte drie lp’s: Five Hand Reel (1976), For A’ That 1977) en Earl O’Moray (1978). In 1978 verliet Gaughan de band en werd vervangen door gitarist en zanger Sam Bracken uit Belfast. Dat zou niet lang duren, want kort daarna werd de groep opgeheven en begonnen verschillende leden een solocarrière. Bobby Eaglesham overleed 14 oktober 2004. Gaughans soloalbums van de jaren tachtig vallen terug op de akoestische stijl waarin hij was begonnen. Van hun tweede lp: P stands for Paddy.
.
.