MUIZENEST

Fungus is een Nederlandse popgroep uit de jaren zeventig die een aantal hitjes had met gepopulariseerde volksliedjes. In de oorspronkelijke opzet speelden de groep met Fred Piek (zang en gitaar), Kees Maat (toetsen en zang), Sido Martens (gitaar, mandoline en zang), Louis Debij (drums), Koos Pakvis (basgitaar) en Rens van der Zalm (viool, gitaar, mandoline, doedelzak en zang). De bakermat van Fungus lag in Vlaardingen, waar op Martens na alle leden woonden en zich daar bezighielden met op volksmuziek geïnspireerde popmuziek. Ze hadden in 1973 door veldwerker Ate Doornbosch (de samensteller van het NOS-radioprogramma Onder de groene linde) thuisopnamen laten maken, waaronder een wondermooie versie van de oude Schotse ballad Farewell to Tarwathie. Het nummer bleef onopgemerkt bij het grote publiek. Dat werd anders toen van hun eerste elpee, simpelweg Fungus genaamd, een moderne versie van een oud Nederlands lied over de walvisvangst: Al die willen te kaap’ren varen, op single werd uitgebracht. Het nummer kwam tot hun eigen verrassing terecht in de Top 40. Aanleiding om meer elpees en singles uit te brengen. Echte hits kwamen er niet meer. Natuurlijk waren er de muziekpuristen die de aanpak van Fungus, met elektrische versterking en scherpe gitaarsolo’s, verguisde, maar goed, dat deden hun Angelsaksische collega-puristen ook toen Bob Dylan en Fairport Convention afstapten van het pure akoestische werk. Fungus zelf liet trouwens koeltjes weten nooit te hebben gepretendeerd volksmuziek te maken en zichzelf in de eerste plaats te zien als een popband. De groep trad in die jaren op bij Pinkpop en maakte tournees door Engeland en Zweden.

In 1979 is de rek er voor de groep uit en gaat iedereen zijn eigen weg. Fred Piek startte samen met Wim Kerkhof de Rotterdamse band The Amazing Stroopwafels. Een jaar later zouden ook Koos Pakvis en Louis Debij overstappen naar de Amazing Stroopwafels. Piek is betrokken bij de eerste twee albums van de band (inmiddels hebben ze 24 albums, 42 singles, 3 dvd’s en 7000 liveoptredens achter hun naam) en verliet de groep al in 1981; Pakvis en Debij bleven toto 1984 maar traden zo nog wel op met de groep. Daarna maakte Piek een aantal soloplaten, onder meer een met teksten van Lennaert Nijgh. Later maakt hij deel uit van het muziektheatergroep Drie Heren en trad hij op met schrijver-dichter Levi Weemoedt. En vervolgens werd het jarenlang stil, tot plotseling in 2000 een nieuwe elpee uitkwam van Fungus, weliswaar in een nieuwe bezetting. In de jaren daarna zijn er in wisselende bezetting weer optredens van Fungus, waarbij Piek, Debij en Martens de vaste bezetting zijn. Na het overlijden van Debij is slechts het Vlaardings-Friese duo Piek en Martens over. Martens had overigens in 1982 zijn muziekcarrière gelaten voor het was, maar herstartte die toch weer in 1996. Hij heeft nu inmiddels zo’n 25 albums uitgebracht, twee poëziebundels geschreven, plus drie boeken met autobiografische hardloopverhalen. Het meest recente optreden van Fungus dateerde van februari 2020 in het Friese Kloosterkapel, de domicilie van Martens. Van de allereerste plaat is Irish Girl hier al eens geplaatst, nu een andere klassieker: Farewel to the whiskey.
.

.