MUIZENEST

Ralph Vaughan Williams (Down Ampney, Gloucestershire, 12 oktober 1872 – Londen, 26 augustus 1958) was een Brits componist en dirigent, die in het algemeen wordt beschouwd als een van de belangrijkste componisten van Groot-Brittannië. Vanwege de nadruk binnen zijn oeuvre op oude Britse volksmuziek wordt hij voornamelijk herinnerd als een sleutelfiguur in het Engels muzikaal nationalisme, hoewel anderen vraagtekens zetten bij de sleutelrol die hij hierbij zou hebben gespeeld. Binnen de Engelse traditie wordt hij gezien als opvolger van zijn leraren en componisten Charles Hubert Parry (Bournemouth, 27 februari 1848 – Knight’s Croft, 7 oktober 1918) en Charles Villiers Stanford (Dublin, 30 september 1852 – Londen, 29 maart 1924) en componisten van een generatie tevoren Edward Elgar (Broadheath, 2 juni 1857 – Worcestershire, 23 februari 1934) en Frederick Delius (Bradford, 29 januari 1862 – Grez-sur-Loing, 10 juni 1934). Parry was het bekendst door zijn compositie And did those feet in ancient time/Jerusalem uit 1916, een patriottistisch lied dat nog steeds jaarlijks luidkeels door het publiek wordt meegezongen tijdens de Last Night of the Proms. Charles Villiers Stanford was een in Ierland geboren en opgegroeide componist, organist en muziekpedagoog, die geldt als een van de gangmakers van de Engelse muzikale renaissance aan het begin van de twintigste eeuw. De werken van de componist Edward William Elgar worden gerekend tot de late Romantiek gerekend wordt. Hij was de grote voorman in het reveil van de Engelse toonkunst rond 1900. De autodidact Delius met zijn impressionistische technieken en zeer persoonlijke stijl wordt gezien als de eerste en misschien wel enige Engelse impressionist. Vaughan Williams wordt door anderen echter niet slechts in deze Britse traditie geplaatst, maar ook in een kosmopolitische traditie met Claude Debussy en Maurice Ravel. Ravel was in 1907-1908 een van Vaughan Williams’ leraren tijdens een aanzienlijk verblijf in Parijs en heeft een behoorlijke invloed op hem uitgeoefend. Mijn platen/cd-verzameling klassieke muziek verraadt dat Ralph Vaughan Williams een van mijn favoriete componisten is. The Lark Ascending is een muziekstuk (‘a pastoral romance for violin and orchestra’) dat het contiinue opvliegen en steeds hoger stijgen van een leeuwerik verklankt. Vaughan Williams liet zich bij het schrijven van het stuk inspireren door een gedicht van 122 regels van de dichter George Meredith. Hij startte met componeren in 1914 maar werd onderbroken door de Eerste Wereldoorlog, waardoor het stuk pas op 14 juli 1921 voor het eerst door viool en orkest werd uitgevoerd. Daarvoor had de première al plaatsgevonden, maar hierbij werd de solist alleen door piano begeleid. Bij beide uitvoeringen was Marie Hall de violist. Voor ingewijden: ‘Vaughan Williams maakt gebruik van pentatoniek en het stuk doet hierdoor impressionistisch aan. De cadenza’s voor de viool zijn zonder maatindeling geschreven (senza misura), wat het geheel een meditatief karakter geeft’.
.

.