MUIZENEST

The Animals was de naam van een Engelse groep, die deel uitmaakte van de Britse beat-explosie van begin jaren zestig. De blikvanger van The Animals was zanger Eric Burdon, klein van postuur maar met een gigantische stem, echter het muzikale genie achter de groep was onmiskenbaar Alan Price. Price vormde in 1961 in Newcastle, samen met bassist Chas Chandler, drummer John Steel en gitarist Hilton Valentine The Alan Price Rhythm and Blues Combo. De leden kenden elkaar van school of uit het kleine jazz- en bluescircuit van Newcastle. Toen een jaar later Eric Burdon er als zanger bij kwam, veranderde men de naam in The Animals, die naar verluidt te danken aan het behoorlijke ruige optreden van de band. De uitzonderlijke stem van Burdon plaatste hem al snel op de voorgrond. The Animals beschouwden zichzelf als rhythm-and-bluesgroep. Hun eerste single, Baby let me take you home, was echter een middle-of-the road popnummer, dat de band nooit live heeft willen spelen. Het nummer kwam op 16 april 1964 uit, maar geraakte in Engeland niet verder dan de 21ste plaats. Twee maanden later volgde hun bewerking van de traditional House of the rising sun en daarmee stootten ze direct door naar de eerste plaats, ook in de Verenigde Staten. Zonder medeweten van de band werd het nummer daar echter in een sterk bekorte versie uitgebracht. Het nummer viel op door het karakteristieke gitaarintro en door het feit dat het zes minuten duurde, hoewel daar dus in de VS ruim de helft af ging. De opvolgers I’m crying, het Nina Simone-nummer Don’t let me be misunderstood, Boom Boom en Sam Cookes Bring it on home to me, deden het iets minder goed, maar de groep had wel zijn naam definitief gevestigd. Het succes eiste ook zijn tol. De band werd door het management in een strak schema de weg op gestuurd en toerde door het Verenigd Koninkrijk, de rest van Europa en de Verenigde Staten. Als zanger kwam Eric Burdon steeds meer in het centrum te staan. Muzikale meningsverschillen, maar ook een vliegangst deden Alan Price in de zomer van 1965 besluiten de groep te verlaten. Velen dachten dat met zijn vertrek  een einde zou aan komen de successen van The Animals. Ook met de vervangers bleven de hits komen. Wekenlang stonden ze in de top tien van alle hitparades met nummers als It’s my life en We’ve gotta get out of this place.
.

.