MUIZENEST

Jean-Baptiste Greuze (Tournus, Saône-et-Loire, 21 augustus 1725 – Parijs, 21 maart 1805) was een Frans kunstschilder van voornamelijk genrestukken. Hij studeerde in Lyon bij de kunstenaar-kunsthandelaar Charles Gromdon. In 1750 vertrok hij naar Parijs om aan de academie te kunnen studeren. In de hoofdstad had hij direct succes zijn zijn schilderijen. Zijn vroege werk uit de periode vóór 1747 bestond vooral uit portretten en religieuze afbeeldingen. Later ging hij, geïnspireerd door Hollandse voorbeelden, steeds meer genrestukken maken. In de jaren 1755-1757 reisde Greuze door Italië, die tot gevolg had dat hij een ‘Italiaanse stijl’ ontwikkelde. Dat hield bij hem in een sentimentele en moraliserende stijl met een verholen seksuele implicatie. Hij schilderde een tijdje historiestukken, maar uiteindelijk keerde hij terug naar de genreschilderkunst. Een tijdlang liet Greuze zich beïnvloeden door de revolutionaire sfeer in Frankrijk, maar bleef daarbij wel trouw  aan zijn verfijnde rococo-stijl. In de periode van de revolutie schilderde hij onder meer portretten van vertegenwoordigers van de revolutionaire raad en het Directoire, het vijfkoppige bestuur van Frankrijk in de jaren 1795-1799. In die jaren was een zijn van leerlingen Constance Mayer (16775-1821), die faam verwierf als schilder van portretten, allegorische onderwerpen, miniaturen en genrestukken. Lange tijd bleef het werk van Greuze erg populair, maar zijn werk raakte langzaam uit de gratie toen een neoclassicistische stijl in opkomst kwam. Hij ontving nog een opdracht voor een portret van Napoleon Bonaparte, dat in Versailles werd tentoongesteld. In 1805 overleed hij echter op 80-jarige leeftijd in armoedige omstandigheden. Hij werd begraven op het Cimetière de Montmartre. Werken van Greuze is te bewonderen in onder meer het Louvre in Parijs, de Wallace Collection in Londen, het Musée Fabre in Montpellier en in het aan hem gewijde museum in zijn geboorteplaats Tournus.