MUIZENEST

Rafaël Sanzio da Urbino (Urbino, 6 april 1483 – Rome, 6 april 1520) was een Italiaanse kunstschilder en architect uit de Renaissance. Hij signeerde zijn werk vaak met ‘raphael urbinas’, de pseudo-Latijnse vorm van zijn naam. De toevoeging ‘Sanzio’ is een verwijzing naar de achternaam van zijn vader, de schilder Giovanni Santi, wat is afgeleid van het Latijnse sancti (heilig). Hij maakte fresco’s, altaarstukken, portretten, ontwerpen voor kerken, palazzo’s en wandtapijten. Zijn bekendste werk is de School van Athene dat zich in het Vaticaan bevindt. In de periode 1500-1504 was het wonderkind Raphael in Perugia leerling van Pietro Perugino, waarbij hij onder meer werkte aan fresco’s. Rond 1504 verhuisde hij naar Florence, waar hij bemerkte dat zijn techniek hier ouderwets en provinciaals werd gevonden. Hij wist zich echter al snel de stijl van Leonardo da Vinci en Michelangelo eigen ge maken. In zijn tijd in Perugia schilderde Raphael en Drie Gratiën, die zich nu in het Musée Condé van het kasteel van Chantilly bevindt. Algemeen wordt aangenomen dat hij zich voor dit olieverfschilderij liet inspireren door een beeld van de drie gratiën dat in de bibliotheek van de Dom van Siena staat. Bij dit schilderij beeldde hij voor het eerst vrouwelijke naakten aan zowel de voor- als achterzijde af, bijna exact zoals het beeldhouwwerk uit Siena.