MUIZENEST

François Dufrêne (Parijs, 21 december 1930 – Parijs 12 december 1982) was een Franse kunstenaar, die zich met allerlei kunstvormen bezighield. Hij was schilder, vervaardigde objecten, schreef theoretische essays over geestverwanten schrijvers-dichters (onder meer over Henri Chopin, Carlfriedrich Claus, Bob Cobbing, Maurice Lemaître, Franz Mon, Josef Anton Riedl en Gerhard Rühm) en trad op als zanger en dichter. Als experimenteel dichter hield hij zich vanaf 1953 bezig met klankpoëzie (poésie sonore), de vorm waarbij alle betekenis is losgelaten en alleen de klank belangrijk is. In Nederland zou Johnny de Selfkicker de luidruchtige vorm hiervan in performances laten zien/horen. Dufrêne was binnen Frankrijk ook een vooraanstaand vertegenwoordiger van de kunststroming die zich Lettrisme noemde, die haar naam ontleende aan het gegeven dat in heel veel kunstwerken letters en symbolen bepalend waren. Hij maakte ook deel uit van de groep Nouveau Realisme, die aan de Nederlandse Nul-beweging verwant was.

De werken van Dufrêne bestond vaak uit houten panelen waarop aan de achterzijden door een (dé-)collegetechniek abstracte voorstellingen waren aangebracht, veel met letters en symbolen dus, terwijl op de voorzijden collages van Raymond Hains en Mimmo Rotella stonden. Het streven was met deze techniek het dagelijkse leven in de kunst te integreren. Het werk van Dufrêne zou daarmee een substantiële bijdrage leveren aan het ontstaan van de objectkunst en kunstperformances.