OORLOGSMONUMENT ONSTWEDDE 1
Het oorlogsmonument in de Hardingestraat in Onstwedde (gemeente Stadskanaal) bestaat uit een hardstenen tegel en een natuurstenen gedenksteen in een omlijstingsplateau van veldkeien. Op de tegel is in reliëf een kruisteken aangebracht. Het monument is 1 meter 40 hoog, 1 meter breed en 14 centimeter diep. Naast het gedenkteken is een kunststof gedenkplaat geplaatst in een frame van metaal. De tekst op de gedenksteen luidt: ‘‘Nooit meer 1940 – 1945’ en de tekst op de tegel ‘Misschien is er hoop’, met ook de Hebreeuwse vertaling van deze tekst. Met het monument worden de 24 inwoners herdacht die tijdens de Tweede Wereldoorlog door oorlogshandelingen om het leven kwamen, plus de twee Britse piloten die in de directe omgeving van het dorp neerstortten.
1
11 mei 1940 – Jan Hidding
Jan Hidding (Onstwedde, 5 november 1917 – Wassenaarse Slag, 11 mei 1940) was de oudste van de drie kinderen van de landarbeider Albert Hidding (Onstwedde, 24 april 1894-Veele, 6 december 1980) en Lammerdina Engelina Meijer (uit Oude Pekela, 19 oktober 1898-Groningen, 11 april 1924), die op 28 april 1917 in Onstwedde in het huwelijk waren getreden. Zeven maanden later werd hun zoon Jan geboren. Het echtpaar woonde in een eenvoudig huisje aan de Dorpsstraat, even voorbij het ‘Mieghummeltjesbos’, een bosperceel tussen Dorpsstraat en Beukenlaan. Lammerdina overleed al op 25-jarige leeftijd, toen Jan pas zes jaar oud was. Er waren ook nog een jonger broertje Frederik (1920) en zusje Janna (1923). Vader Albert hertrouwde op 20 maart 1926 te Onstwedde met de 17-jarige Engelina Westenberg (Holte, 11 oktober 1908-Winschoten-20 juni 1967). Zoals gebruikelijk in die tijd, werd de draad van alledag weer snel opgepakt. In 1931 werd hun zoontje Berend geboren.
Tegen de tijd dat voor Jan de schooltijd erop zat, was het vinden van werk niet erg gemakkelijk. Het was volop crisis en de werkloosheid was gigantisch. Er zat weinig anders op dan als los arbeider aan de slag te gaan. Dat was hij nog steeds toen hij zich in 1939 als recent afgezwaaid dienstplichtige moest melden op zijn mobilisatiebestemming. Jan was gelegerd bij het 1e Regiment Infanterie bij het Vliegveld Valkenberg. Op 10 en 11 mei werd bij het vliegveld zwaar gevochten, waarbij 22 Nederlandse militairen om het leven komen. Het Wassenaarse Slag is een weg door de duinen naar het Noordzeestrand bij Rijksdorp in de gemeente Wassenaar. Bij de gevechten op 11 mei 1940 is de 22-jarige Jan Hidding een van de gesneuvelden. Op de namenlijst van gesneuvelden van de gemeente Wassenaar staat vermeld dat Jan Hidding op 11 mei 1940 op de Waalsdorpersvlakte zou zijn gefusilleerd, wat apert onwaar is. Hij ligt begraven op de Gemeentelijke Begraafplaats te Onstwedde (vak/rij/nummer CD6). Vader Albert en stiefmoeder Engelina kregen op 21 september 1940 een tweede gezamenlijke kind, een zoon die ter herinnering aan zijn pas overleden broer ook Jan werd genoemd. Later volgde nog drie kinderen: Betje (1943), Grietje (1949) en een kind waarvan naam en geboortejaar niet bekend zijn.
