MUIZENEST

De dynastie stamde oorspronkelijk uit Genua, waar ze een vooraanstaande adellijke familie waren. Later vestigde de familie zich op Corsica, dat sinds 1284 tot de Republiek Genua behoorde. Vanaf het begin van de achttiende eeuw ging het economisch steeds slechter met de republiek en al snel was er van de overzeese handelsposten en bezittingen alleen nog het eiland Corsica over. Die kwam in 1729 ook in opstand, nadat de Duitse avonturier Theodor von Neuhoff (Keulen, 25 augustus 1694 – Londen, 11 december 1756) een aantal rebellen en bannelingen ervan had overtuigd dat ze hun land konden bevrijden van de Genuese tirannie als zij hem koning van het eiland zouden maken. De Corsicaanse opstandelingen werden aangevoerd door Gian Pietro Gaffori (Corte, 1704 – Corte 3 oktober 1753) en Giacinto Paoli (Morosaglia, 1690 – Napels, 1764), die in januari 1935 de onafhankelijkheid van Corsica uitriepen. Ze deden dit na belofte van steun van Nederland en Engeland, dat in de Middellandse Zee al Minorca en Gibraltar bezat. Met militaire hulp van de bey van Tunis landde Von Neuhoff op 12 maart 1736 met een groep geestverwanten bij Aléria op Corsica, met een scheepslading wapens en munitie voor de Corsicaanse vrijheidsstrijders. Daarmee won hij de sympathie van de bevolking en omdat de pogingen van Gaffori en Paoli niet erg succesrijk waren geweest werd Von Neuhoff op 15 april 1736 uitgeroepen tot koning van Corsica. Als koning Theodoor I vaardigde edicten uit, stelde een ridderorde in en voerde oorlog tegen de Republiek Genua, aanvankelijk met enig succes. Tijdens zijn bewind had hij geprobeerd de onder Genuees bestuur staande steden Porto-Vecchio en Sartène te veroveren, maar de Fransen kwamen Genua te hulp door de havens en de vestingen in te nemen, de opstandige bevolking te controleren en daarmee te verhinderen dat het eiland onder Britse controle kon komen.

De Genuezen zetten toen een aantrekkelijke prijs op zijn hoofd en publiceerden in een pamflet het kleurrijke verleden van de koning om zijn aanzienlijke populariteit aan te tasten. Tegelijkertijd braken er ernstige interne meningsverschillen uit onder de opstandige Corsicanen. Theodoor I resideerde met zijn hofhouding in het bisschoppelijk paleis van Cervione en hield dat precies acht maanden vol. Daarna waren zijn financiële middelen uitgeput. Koning Theodoor I had toen slechts de optie te vluchten. In november 1736 verliet hij hals over kop het eiland, zogezegd om buitenlandse hulp te zoeken. Vergeefs probeerde hij de bescherming te krijgen van Spanje en Napels, vertrok toen naar de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, waar hij in Amsterdam wegens schulden gearresteerd werd. Voortdurend achtervolgd door schuldeisers zat hij regelmatig een tijdje vast en als koning-banneling verbleef hij een tijdje in kasteel Ruurlo en Huis ‘t Velde bij Zutphen. Uiteindelijk week hij uit naar Engeland waar hij in 1756 overleed. Zijn medestanders verging het niet veel beter. Gaffori had deel uitgemaakt, maar moest net als de koning eind 1736 naar het buitenland vluchten. In 1746 slaagde Gaffori erin Corte te veroveren op de Genuezen. Hij werd in 1753 neergeschoten in een hinderlaag. Paoli was minister onder koning Theodoor van Neuhoff en vluchtte eind 1736 naar Napels, waar hij in dienst trad van het leger van het Koninkrijk Napels.

De onafhankelijkheidsstrijd tegen Genua duurde echter na 1736 door, waarbij de opstandelingen de steun kregen van Frankrijk en Oostenrijk. In april 1755 keerde Pasquale Paoli (Morosaglia, 6 april 1725 – Londen, 5 februari 1807), de zoon van de eerdere opstandelingeleider Giacinto Paoli, vanuit hun banningsoord Napels terug naar Corsica. Hij zou het eiland van 1755 tot 1769 besturen en uitgroeien tot de ‘vader van het Corsicaanse nationalisme’, een nationalisme dat nog steeds niet helemaal is uitgedoofd. Hij leefde 37 jaar in ballingschap. Hij nam in 1755 direct de leiding van het verzet over, waarbij hij onder meer werd gesteund door Carlo Maria Buonaparte (Ajaccio, 29 maart 1746 — Montpellier, 24 februari 1785), de vader van Napoleon Bonaparte. Op 13 juli 1755 werd hij benoemd tot ‘generaal van de Natie’. In november 1755 riep Paoli de republiek uit in Corsica en verklaarde het eiland zich onafhankelijk van Genua. Paoli wist een groot deel van het eiland van het Genuees gezag te bevrijden. Hij richtte vervolgens een democratisch bestuur in, gebaseerd op de leer van de scheiding der machten van Montesquieu (La Brède, 18 januari 1689 – Parijs, 10 februari 1755), een van de belangrijkste filosofen van de Verlichting. Er kwam een door de bevolking geratificeerde grondwet, er kwam een parlement en Paoli werd benoemd tot president. De leden van dit parlement werden voor een periode van drie jaar verkozen. Alle mannen van 25 jaar of ouder mochten stemmen, Italiaans werd de officiële taal en de nieuwe republiek sloeg haar eigen munten. Paoli nam hij zelf de uitvoerende macht in handen, maakte van Corte de hoofdstad en richtte er een universiteit op. Zijn stelsel op het verder nog achtergebleven land sprak in heel Europa tot de verbeelding. Jean-Jacques Rousseau en Voltaire schreven lovend over hem. Zijn vrijheidsstreven was later een belangrijke inspiratiebron voor de Amerikaanse Sons of Liberty.

De Genuezen bleven echter nog steeds op het eiland, maar raakten steeds verder verzwakt. In 1768 vroegen ze Frankrijk om hulp. In eerste instantie gaven ze Corsica in onderpand aan Frankrijk om hun schulden af te lossen. Omdat het land economisch al erg in verval was, had men die schulden echter nooit kunnen aflossen. Het betekende ook dat niet in staat was de Corsicaanse strijd voor onafhankelijkheid te kunnen winnen. Op 15 mei 1768 werd tussen beide landen het Verdrag van Versailles gesloten waarbij Genua het eiland Corsica voor tweehonderdduizend pond aan Frankrijk verkocht. Het verdrag bepaalde ook dat het door de Corsicaanse Republiek bezette naburige eiland Capraia aan Genua moest worden teruggeven.

Direct na de ondertekening begon Paoli het gewapend verzet tegen de nieuwe bezettende macht te organiseren. In september 1768 begon Frankrijk met de verovering van Corsica. Men kreeg de volledige militaire controle over het eiland na de Slag bij Ponte Novu in 1769.
.