FRITS RUDOLF RUYS (03)

Frits Rudolf Ruys (Rotterdam, 23 december 1917 – aldaar, 3 november 1944) was een Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.Tijdens de meidagen van 1940 vocht hij als vaandrig bij het Tweede Regiment Wielrijders op het Eiland van Dordrecht. Met grote moed probeerde hij op 11 mei 1940 de verkeersbrug over de Noord bij Alblasserdam over te trekken om zo een doorgang voor het Nederlandse leger te forceren. Vijandelijk vuur dwong hem zijn pogingen te staken. Ook tijdens het luchtbombardement op Alblasserdam op dezelfde dag trad hij heel koelbloedig op.

Ruys (die werkte onder de schuilnamen Ruud, Mackaaij en Ravenswaag) was student economie te Rotterdam. Hij was al vroeg betrokken bij het verzet. op verdenking van illegale activiteiten zat hij van 11 november 1942 tot 18 februari 1943 gevangen in het Oranjehotel en later in Vught. Na zijn vrijlating zette hij zijn werk echter weer direct voort. Hij was actief in het verzet als lid van de Knokploeg Rotterdam Centrum, de ploeg van Marinus van der Stoep. Bovendien was hij werkzaam bij de L.O. (Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers) in zowel Den Haag als Rotterdam. In Den Haag heeft hij zelfs de hele L.O. weer op poten gezet, nadat deze in de lente van 1944 was ‘opgerold’. Zijn laatste verzetsdaad was de deelname aa de overval op het hoofdbureau van politie aan het Haagsche Veer in Rotterdam op 4 oktober 1944. Hij werd op 1 november 1944 tegelijk met een aantal anderen door de SD opgepakt, verraden door zijn doorgeslagen collega-student en verzetsman Kees Bitter. Reeds twee dagen later wordt Ruys door de Duitsers gefusilleerd op de Kralingse Schietbaan te Rotterdam. Postuum werd aan Ruys op 13 november 1946 de Bronzen Leeuw toegekend voor zijn activiteiten in de meidagen van 1940 en op 22 december 1952 het Verzetskruis 1940-1945 voor zijn verzetsactiviteiten. In de Rotterdamse wijk Kralingen is een winkelstraat naar hem vernoemd, de Frits Ruysstraat, niet ver van de Willem Ruyslaan vernoemd naar Willem Ruys.

Voor de ondergrondse was de dood van Ruys een zware slag geweest. De naaste verzetsvrienden van Ruys besloten diens verzorgingswerk, met name de materiële en sociale steun aan de nagelaten betrekkingen (vooral de kinderen) van verzetsmensen, in zijn geest voort te zetten. Zij richtten op 28 november 1944 het Frits Rudolf Ruys Fonds op, met als beginkapitaal de ƒ 1.500,- die Ruys voor dit soort verzorgingswerk had nagelaten. Nog tijdens de oorlog ontfermde dit fonds zich over ca. 40 gezinnen van gevangengenomen of omgekomen verzetsmensen. Hiertoe werden gelden ontvangen uit giften, maar grotendeels geschiedde de financieren door het Nationaal Steun Fonds, dat al vanaf 1943 aan het verzorgingswerk van Ruys had bijgedragen. Na de oorlog nam het werk van het Frits Rudolf Ruys Fonds een aanzienlijk grotere omvang aan en kreeg het fonds een aanvullende taak naast de ondersteuning door de Stichting 1940-1945.

Frits Rudolf Ruys werd op 13 september 1945 herbegraven te Rotterdam op d Gemeentelijke Algemene Begraafplaats Crooswijk, vak D, nummer 1.

Over het verzetsleven van Frits Ruys verschenen twee interessante berichten:
– Ch.P.J. van der Sluis – Kroniek van een huis (Claes de Vrieselaan 21)
– A. Siebelt – Een envelopje met inhoud. Het Nationaal Steunfonds in en rond Leiden