MUIZENEST

Recent gebruikte Baudet twee keer het woord ‘boreaal’ in een politieke context gebruikt, waarbij hij zijn onwetende achterban steeds liet weten dat ‘onze boreale wereld’ niets anders is dan ‘een mooie, poëtische aanduiding van Europa, de westerse wereld of de westerse beschaving’. In zijn verklaring is het een neutrale term, die staat als aanduiding voor het gedeelte van de wereld dat wordt beschenen door de aurora borealis, beter bekend als het noorderlicht. Dit zijn dus  de westerse landen in Noord-Europa en Noord-Amerika. Terecht werden er echt al direct verbanden gelegd met het extreemrechts gedachtegoed, waarin de term toch een wat andere betekenis heeft. In extreemrechtse kringen is het namelijk een veelgebruikte eufemistische verwoording van de overtuiging dat Europa van oorsprong uit één enkele blanke bevolking bestond en de wens om dit zo te behouden. Vaak wordt voor de (her-)introductie van de term verwezen naar Jean-Marie Le Pen, die vanwege zijn veelvuldig geflirt met het nationaalsocialistische gedachtegoed door dochterlief uit de partij werd gezet. Niet dat die er veel anders over denkt, maar het is marketingtechnisch niet handig openlijk te laten weten je je de theorieën van Hitler en partijgenoten onderschrijft.

De Grieken spraken over Hyperborea (wat ‘aan de andere kant van het Noorden’ betekent) als aanduiding van het mythische land van de Hyperboreeërs, die in het verre noorden van Griekenland zouden wonen. Alles in dat land was perfect, met 24 uur per dag zonneschijn. Hyperborea zou in de noordelijke gebieden van Europa liggen. Op Griekse landkaarten uit de tijd van Alexander de Grote wordt Hyperborea afwisselend afgebeeld als een schiereiland of eiland ergens bij Frankrijk, maar zowel in noordelijke als westelijke omvang groter. Een soort gecombineerd idee van huidig Groot-Brittannië, Noorwegen en Zweden. Andere beschrijvingen plaatsten het ongeveer in de richting van de Oeral. Hyperborea was één van een aantal terrae incognitae van de Grieken en Romeinen, landen waarover diverse geschiedschrijvers berichtten dat mensen er leeftijden behaalden tot wel duizend jaar en genoten van levens in complete gelukzaligheid. De zon zou er slechts één keer per jaar opkomen en ondergaan en er bevonden zich ook grote hoeveelheden goud, bewaakt door griffioenen.
De Grieken spraken ook over Thule of Ultima Thule, wat de benaming was voor ‘het uiterste Noorden’. Volgens de overlevering zou de Griekse zeevaarder en geograaf Pytheas van Massalia vanaf Groot-Brittannië naar Thule gevaren zijn, dat volgens hem het verste van alle landen was. Waar zijn Thule zou moeten hebben gelegen is verder onduidelijk. IJsland, de Shetlandeilanden, de Orkney-eilanden en Noorwegen zijn mogelijke kandidaten. De Romeinse historicus Tacitus vermeldt echter ook een eiland Thule, waarvan vaststaat dat hij verwijst naar wat nu Mainland is, één van de Orkney-eilanden. In de middeleeuwen werd de naam Thule wel gebruikt als aanduiding voor IJsland. In het Schots-Gaelisch is Innis Tìle (het eiland Thule) nog steeds een gangbare naam voor IJsland. Tot slot ligt in Noord-Groenland de stad Qaanaaq, dat vroeger echter Thuloe heette, als verwijzing naar de mythische noordelijkste plaats op aarde. Vlakbij het stadje ligt de Amerikaanse luchtmachtbasis Thule Air Base en tot 1992 stond hier een van de hoogste bouwwerken ter wereld, de 378 meter hoge radiomast Thule.

Dit soort legendes kunnen natuurlijk fraai in overeenstemming worden gebracht met de huidige kennis, bijvoorbeeld dat ten noorden van de poolcirkel ’s zomers de zon 24 uur per dag schijnt en dus slechts slechts één keer per jaar de zon opkomt en ondergaat. De term Hyperboreeër wordt nog steeds gebruikt als aanduiding van iemand die in een koud klimaat leeft en er wordt ook nog gesproken over Hyperboreaanse talen’, als aanduiding van linguïstisch gesproken ongerelateerde talen van volken die in de Arctische gebieden wonen, zoals de Inuit. Dit soort legendes leent zich ook uitstekend om er zelf mee aan de slag te gaan en de verder onschuldige beschrijvingen van de oude Grieken om te zetten in duistere en onheilspellende theorieën. Volgende keer een eerste nog wat onschuldig begin met de werken van de esoterische en metaphysische schrijver H.P. Blavasky waarin onder meer de Geheime Leer werd uiteengezet, waarbij Hyperborea een land uit de begintijd van de aarde was, een ‘onvergankelijke Heilige Land’, een land dat zoals de naam zegt nooit echt verging, al verdween het continent Hyperborea net als Atlantis onder water.