DE DRIE GRATIËN – 050
Duncan Grant (Rothiemurchus, 21 januari 1885 – Aldermaston, 8 mei 1978) was een Schots kunstschilder die gerekend wordt tot de Bloomsburygroep, een groep schrijvers, kunstenaars en intellectuelen die aan het begin van de 20e eeuw met name binnen de Londense wijk Bloomsbury woonde en werkte. Grant was de zoon van een legerofficier, wat tot gevolg had dat hij zijn jeugd doorbracht in Birma en India. In 1894 keerde hij als negenjarige terug naar Engeland. Tot 1904 volgde hij enkele kunstopleidingen in Londen. In 1905 werd hij in de Bloomsburygroep geïntroduceerd door Lytton Strachey, een dichter en schrijver uit de groep. Strachey had als biseksueel een respectabel aantal, vaak ingewikkelde relaties, waaronder ook met Duncan Grant, die een neef van hem was. Grant zou ook een tijdlang een relatie hebben gehad met een ander bekend lid van de groep, de econoom John Maynard Keynes. In 1906 verhuisde Grant naar Parijs waar hij twee jaar lang kunstonderwijs volgde aan de La Palette School, gesticht en geleid door de portrettist Jacques-Émile Blanche, een goede vriend van Marcel Proust. Daarna keerde hij terug naar Londen, volgde verder schilderonderwijs. In 1914 kreeg de biseksuele Grant een relatie met de kunstschilder en binnenhuisarchitecte Vanessa Bell en met de schrijver David Garnett, die hij tijdens de Eerste Wereldoorlog had leren kennen. Die soort gemengde en wisselende seksuele relaties kwamen veel voor in de artistieke en intellectuele omgeving van de Bloomsburygroep, maar Duncan Grant en Vanessa Bell zouden tot haar overlijden in 1961 bij elkaar blijven. Het echtpaar woonden onder meer in het Charleston Farmhouse, waarin sinds 1986 een museum is gevestigd dat gewijd is aan de beeldende aspecten van de Bloomsburygroep.
In 1920 had de inmiddels 35-jarige Duncan Grant zijn eerste solo-expositie. Hij ontwikkelde zijn schilderstijl tijdens de periode dat in Frankrijk de postimpressionisten, waarvan in 1910-1912 in Engeland de eerste tentoonstellingen werden gehouden. De grote organisator hiervan was Roger Fry, alweer een lid van de Bloomsburygroep en ook iemand die een tijdland met Vanessa Bell een relatie had. Grants versie van The Three Graces laat duidelijk de invloed zien van de indertijd populaire fauvistische stroming in de schilderkunst. Datzelfde geldt voor het schilderij Vanessa Bell Writing, dat hij ongeveer gelijktijdig maakte. Duncan Grant werd begraven naast Vanessa Bell op het kerkhof van St. Peter’s Church in West Firle (East Sussex).

