MUIZENEST

John Heijning (Den Haag, 12 december 1884 – Hilversum, 19 mei 1947) was verdediger bij de Haagse club HVV. Binnen de club stond hij bekend om zijn leidinggevende kwaliteiten. Als jongen van vijftien jaar debuteerde hij in 1900 tegen Ajax Leiden en presenteerde zich daarbij al direct als een zelfbewuste voetballer. Ook in vrij zwakke teams wist hij dikwijls door zijn bezielende houding, de rest van het team tot betere prestaties te leiden: ‘Met juisten blik veranderde hij de plaatsen in het elftal en moest er nog een doelpunt worden gemaakt, dan was Heijning het die de anderen achterspelers in den steek liet, naar voren rende en het doelpunt maakte’. John Heijning zou in totaal voor HVV dertig doelpunten maken, wat voor iemand die zijn hele loopbaan verdediger is gewest een behoorlijk hoog aantal was. Op 1 april 1907 werd hij op 22-jarige leeftijd door de Nederlandsch Elftal Commissie geselecteerd voor het nationale elftal, waarvoor hij ook direct tot aanvoerder werd benoemd. De 7.454 toeschouwers op het HVV-terrein De Diepput zagen een forse 8-01 nederlaag tegen de Engelse amateurs. Daarna zou Heijning nog zeven maal voor Oranje spelen, de laatste keer op 28 april 1912 in Dordrecht tegen België. Heijning was tweebenig en werd meestal opgesteld als licksback, aan linkspoten is er altijd een gebrek. Hij werd echter als dat zo uitkwam even makkelijk opgesteld als rechtsback, onder meer in twee van zijn acht interlands.Hij maakte ook deel uit van de selectie voor de Olympische Zomerspelen in 1908, maar kwam daarbij niet in actie en kreeg geen bronzen medaille uitgereikt. Heijning werd na zijn studie rechten directeur van de N.V. Nederlandsch Zuid-Afrikaansche Stoomvaartmaatschappij (de Holland-Zuid-Afrika lijn). Vanaf 1926 tot aan zijn overlijden was hij werkzaam als secretaris-generaal bij de Rijksverzekeringsbank, die in 1901 was opgericht om de Ongevallenwet 1901, de eerste sociale verzekeringswet uit te voeren. In 1937 werd hij onderscheiden als Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Hij werd begraven op Oud Eik en Duinen in Den Haag.

Nederlands elftal voor de interland Nederland – België (4-3), gespeeld op 28 april 1912 op het DFC-terrein te Dordrecht.
Staand vlnr: Gé Fortgens (Ajax), Constant Feith (HVV), Just Göbel (Vitesse), John Heijning (HVV), Gerrit Bouwmeester (Haarlem), Nol van Berckel (Quick Nijmegen) en Jan van Breda Kolff (HVV).
Zittend vlnr: Bok de Korver (Sparta, aanvoerder), Mannes Francken (HFC), Guus de Serière (HVV) en Jan Thomée (Concordia)