MUIZENEST

Frank Stoopman begon als beeldhouwer op de Vrije Academie te Rotterdam, war hij onder meer les kreeg van Veri van Dormolen. Gedurende zijn carrière zijn de inspiratiebronnen voor hem geweest: de klassieke periode, de Renaissance (Donatello, Cellini, Michelangelo), de impressionistische beelden van Rodin en Claudel en beelden uit de latere Art Deco. In de beelden van Stoopman staat de mens centraal, met schoonheid en beweging als de bepalende elementen. Zijn vrouwfiguren zijn uitdagend en nodigen uit om ze aan te raken. Het zijn verstilde figuren waarbij houding en anatomie essentieel zijn. Zijn beelden van kinderen daarentegen zijn een en al beweging waarbij hij er perfect in slaagt om een wereld te creëren die bij de toeschouwer herkenning oproept van het universele ‘kind’. Zelf zegt Stoopman over deze beelden: ‘Voordat het beeld is gecreëerd heb ik me al ingeleefd in het ‘beeld’ dat beeld moet worden. Inleving is de enige weg om herkenning op te roepen dat een beeld wil uitdrukken: zoeken, invoelen en afstand nemen zijn de tools tot het beeld dat ik bedoel. Met name bij kinderfiguren is verstilde beweging en het zoeken naar uitersten in spanning mijn drijfveer. Naast de esthetische kant wil ik ook de schalkse en humoristische kant van het leven in mijn beelden uitdrukken: laten we zeggen met een knipoog’. Stoopman maakte ook een versie van de Drie Gratiën, maar niet als van drie volwassen naakte vrouwen, zoals ze klassiek worden uitgebeeld, maar drie spelende en dansende kinderen. Werken van hem zijn onder meer te vinden in de galerie Lieve Lambrecht in het Belgische Merendree (bij Gent) en galerie Oudenhove te Epe. Daar staat onder meer zijn Drie Gratiën.