SALOMONSOORDEEL 7
François Tortebat (Clemecy, 1616 – Parijs, 4 juni 1690) was de zoon van Louis Tortebat en Marguerite de Nameur. Rond 1631 sloot de vijftienjarige Tortebat zich aan bij de studio in Parijs van de beroemde barokke schilder en graveur Simon Vouet (Parijs 15980- Parijs 1649). Die was enkele jaren eerder door koning Lodewijk XIII en kardinaal de Richelieu Vouet teruggehaald naar Frankrijk om hofschilder te worden. Vouet accepteerde grote opdrachten en produceerde imposante werken met een uitgebalanceerde compositie. Hij schilderde altaarstukken, allegorische werken en portretten, maar ontwierp ook decoratieve tapijten, vaak met religieuze of mythische thema’s. De jonge Tortebat moet talentrijk zijn geweest om bij deze meester in de leer te mogen gaan. Van 1635 tot 1640 bracht Tortebat zijn studietijd door in Rome, waar hij grote kopieën maakte van de zeven grote studie van Raphael voor wandtapijten. Dat resulteerde voor hem in een opdracht van kardinaal Antonio Barberini. Na terugkeer in Parijs sloot hij zich weer aan bij de studio van Vouet. Op 9 november 1643 trouwde François Tortebat met Francoise Vouet, de oudste dochter van zijn leermeester. Het echtpaar kreeg dertien kinderen. Na de dood van Vouet in 1649 ging Tortebat samenwerken met Michel Dorigny, de andere schoonzoon van Vouet. Het tweetal kreeg het exclusieve rechten om de werken van Vouet in gedrukte vorm te reproduceren. Onderstaande ets Het oordeel van Salomon is hiervan een voorbeeld. Tortebat maakte in 1660 ook ontwerpen ter gelegenheid van de terugkeer in Parijs van Lodewijk XIV met zijn nieuwe vrouw Maria Theresia van Oostenrijk (1638-1683). In 1663 werd Tortebat lid van de Académie Royale de Peinture et de Sculpture, waar zijn ontvangststuk een postuum portret van Vouet was.

