MUIZENEST

Juichio de Paris
Enrique Simonet Lombardo
1905
Museo Bellas Artes, Málaga

Enrique Simonet Lombardo (Valencia, 2 februari 1866 – Madrid, 20 april 1927) was de zoon van een advocaat en ambtenaar, die uit Malaga kwamen, maar in 1866 tijdelijk in Valencia verbleven vanwege het werk van zijn vader. In 1881 ging hij studeren aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten San Carlos in Valencia, waar hij ook deelnam aan lokale tentoonstellingen en met veen van zijn schilderijen een zilveren medaille won. Toen zijn vader terugkeerde naar Malaga, bleef hij een paar jaar in Valencia, tot hij in 1883 ook verhuisde naar Malaga, de hoofdstad van de Costa del Sol. Al snel werd hij daar opgenomen in de kunstenaarsgroep, waar hij studeerde in het atelier van de Valenciaan Bernardo Ferrándiz Bádenes binnen de indertijd vermaarde Malaga-schilderschool. In 1887 kon hij met een door zijn familie betaalde beurs gaan studeren in Rome, waar hij met De onthoofding van Paulus zijn eerste belangrijke werk schilderde. In 1890 schilderde hij er ook het fenomenale De anatomie van het hart, waarmee hij diverse prijzen won en internationale erkenning kreeg. Simonet reisde rond 1890 uitgebreid door Italië, verbleef diverse keren in Parijs en bezocht na een reis over de Middellandse Zee in 1890 ook het Heilig Land, waar hij zijn Flevit super illam schilderde, een werk waarvoor hij talrijke medailles ontving, waaronder de eerste medaille op de Wereldtentoonstelling van Madrid in 1892, op de Wereldtentoonstelling van Chicago in 1893, in Barcelona in 1896 en op de Wereldtentoonstelling van Parijs (1900).

In 1893-1894 werkte hij als oorlogsgrafisch correspondent in Marokko, voor La Ilustración Española y Americana om vanuit Melilla het vervolg van Spaans-Marokkaanse Oorlog te verslaan. Later maakte hij voor Blanco y Negro talloze aantekeningen over Afrikaanse types, gebruiken en landschappen, die hij maakte tijdens zijn talrijke reizen door Marokko.  In de jaren 1890 kreeg hij diverse internationale onderscheidingen en ook tijdens de Wereldtentoonstelling van 1900 te Parijs won hij een medaille. In 1901 werd Simonet docent aan de Catalaanse Academie voor Schone Kunsten in Barcelona, waar hij tien jaar woonde en zijn zomers doorbracht in Vigo. In 1921 begin hij ook een privéschool. Hij schilderde voornamelijk in een academisch-realistische stijl, vaak allegorieën, maar ook portretten en landschappen. Zijn latere werk laat ook invloeden zijn vanuit het symbolisme en het impressionisme. Simonet was lid van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van de heilige Fernando. Hij overleed in 1927, 61 jaar oud, terwijl hij professor was aan de Speciale School voor Schilderkunst, Beeldhouwkunst en Gravure in Madrid. Zijn werk is onder andere te zien in het Museo Nacional del Prado te Madrid en in het Museum van Malaga. Zijn El juicio de Paris (1904) bevindt zich in Museo Bellas Artes. Málaga. Het veroorzaakte nogal wat opwinding vanwege de expliciete pose.