GOTTHARD GRAUBNER
Gotthard Graubner (Erlbach, 13 juni 1930 – Düsseldorf, 24 mei 2013) ging aanvankelijk als drukker in de leer en studeerde daarna van 1947 tot 1948 aan de Universiteit voor Schone Kunsten in Berlijn. In 1948 verhuisde hij naar de kunstacademie van Dresden, waar hij werd weggestuurd toen zijn leermeester Wilhelm Rudolph werd ontslagen en hij hem bleef steunen. In 1951 werd hij opnieuw toegelaten en in 1952 opnieuw verdreven. In 1954 verliet hij met zijn toekomstige vrouw Gitta de DDR en verhuisde met haar naar Düsseldorf-Oberkassel. Van 1954 tot 1959 studeerde hij aan de kunstacademie van Düsseldorf. Gotthard Graubner was daar een leerling van Georg Meistermann totdat die naar Karlsruhe ging. Graubner studeerde daarna nog een tijdje bij Karl Otto Götz, maar studeerde kort daarna aan de academie. Van 1964 tot 1965 was hij tekenleraar aan het Lessing-Gymnasium in Düsseldorf. In 1965, het jaar waarin zijn dochter werd geboren, kreeg hij aanvankelijk een baan als docent en vanaf 1969 een hoogleraarschap aan de Universiteit voor Schone Kunsten van Hamburg. In 1968 en 1977 nam hij deel aan de documenta. Van 1976 tot 1998 was hij hoogleraar fijne schilderkunst aan de Staatskunstacademie van Düsseldorf. In het wintersemester van 2009/2010 werd hij erelid van de kunstacademie van Düsseldorf.
In 1982 werd Graubner uitgenodigd om een artistiek concept te ontwikkelen voor het paviljoen van de Bondsrepubliek Duitsland op de 40e Biënnale van Venetië. Hij creëerde een groep werken getiteld Farbraumkörper Triptychon ‘Venezia‘, Space Body Triptych ‘Venezia’, Homage à Tintoretto en Pensieri a Veronese. Alle grootformaatbeelden zijn in 1982 op locatie in Venetië gemaakt. Na de Biënnale werden de werken getoond in het Museum Abteiberg in Mönchengladbach en in de Malmö Konsthall. Graubner liet zich bij het kiezen van de kleuren van de afbeeldingen leiden door de werken van Tintoretto en Veronese in de Scuola di San Rocco, Venetië. Peter Iden, oprichter en directeur van het Museum für Moderne Kunst Frankfurt, verwierf de gehele cyclus in 1984 voor het Frankfurt Museum, waar verschillende presentatiesplaatsvonden. In 1988 maakte hij twee grote abstracte schilderijen voor de Grote Zaal in de officiële residentie van de bondspresident (Paleis Bellevue in Berlijn). Ze werden ter plaatse door Graubner geschilderd. Een ander bek
end schilderij in openbaar bezit is een van de kunstwerken in het Rijksdaggebouw en hangt in een vergaderruimte van de Rijksdag: het is een groot, liggend formaat.
Graubner woonde en werkte in Düsseldorf en op het Hombroich Museumeiland in Neuss-Holzheim. Hij stierf kort voor zijn 83ste verjaardag. Hij werd begraven op het Nordfriedhof Düsseldorf.
In zijn werk behandelde Graubner kleur als schilderobject. Sinds 1962 maakt hij abstracte schilderijen. Hij spande het tweedimensionale canvas op het spieraam over een dikke laag synthetische watten. Hij creëerde objecten die hij ‘Kissenbilder‘ noemde. Tussen 1968 en 1972 creëerde hij zogenaamde ‘Nebelräume’ en sinds 1970 noemde Graubner zijn werken ‘Farbraumkörper’. Vaak zijn dit grote formaten. Graubner bracht veel lagen verf of glazuur aan, waarbij het zuigvermogen van de ondergrond een rol speelde. De intensiteit van zijn schilderstijl is op verschillende manieren cruciaal voor de werking ervan. Hierdoor ontstonden kleurlandschappen met een kalmte die uitnodigt tot contemplatie; Veelkleurige werken worden afgewisseld met monochrome beelden met de fijnste kleurnuances. Het ontwikkelen van het eigen leven van de kleur, bevrijd van de noodzaak om iets anders dan zichzelf te vertegenwoordigen, was het thema van de kunst van Gotthard Graubner.
In de zomer van 2010 stelde Graubner zijn studio open voor filmmaker Tilman Urbach, Direct voor de camera ontstonden heldere monochrome schilderijen en werken op papier. De focus van de documentaire ligt op atelierbezoeken aan het Hombroich Museumeiland in Neuss, waarbij de ruim tachtigjarige schilder vertelde over zijn artistieke drijfveren, maar ook over zijn twijfels en weerstand gedurende zijn lange leven. Het filmteam vergezelde de kunstenaar vervolgens naar Parijs, waar Graubner zijn tentoonstelling in de Karsten Greve Gallery bezocht. De documentaire Gotthard Graubner Gotthard Graubner – Farb-Raum-Körper ging op 3 september 2015 in de Duitse bioscopen in première.
.
MUIZENEST 