DE EROTIEK 1839-1945 (films)
William Kennedy Laurie Dickson, een employé van Thomas Edison, vond de eerste celluloidfilm uit voor erotische toepassing en besloot dat 35 mm een goede afmeting was, een standaard die nog steeds in gebruik is. Daarna werkte hij aan de kinetoscoop, een peepshowmachine waarin de door Dickson uitgevonden film telkens opnieuw werd afgedraaid en die verlicht werd door een lichtbron van Edison. Dit was de voorloper van de filmprojector. Dickson verliet Edison en richtte zijn eigen bedrijf op dat de mutoscoop maakte, een met de hand aangedreven kijkkastfilmmachine. Deze machines maakten bewegende beelden door een draaiende trommel met illustraties op mutoscoopkaarten die afkomstig waren van een echte film. Ze waren vaak te vinden aan zee, gewoonlijk met voorstellingen van vrouwen die zich uitkleedden of als model voor een kunstenaar optraden. In Engeland werden ze bekend als de ‘Wat de butler zag’-machines. De naam was afkomstig van een van de eerste en beroemdste softpornofilms.
Het idee om een film te projecteren op een scherm voor een zaal toeschouwers was een Europese uitvinding. In 1895 gaven Robert W. Paul en Auguste en Louis Lumière hun eerste openbare demonstratie van bewegende film. De eerste pornografische films werden bijna direct na de uitvinding van het medium gemaakt. Twee van de eerste pioniers waren Eugène Pirou en Albert Kirchner (hoewel de laatste tegenwoordig bij filmhistorici vooral bekend is als de eerste die een film maakte over het leven van Christus, de Passion du Christ), die de oudste bewaard gebleven pornografische film onder de handelsnaam Léar maakte voor Pirou. De film Le Coucher de la Marie, uit 1896, liet Mlle. Louise Willy zien terwijl ze een striptease uitvoerde. Pirous film inspireerde een heel genre pikante Franse films waarin zich ontkledende vrouwen te zien waren toen andere filmmakers beseften dat hier flink aan te verdienen viel.
Omdat Pirou zo goed als onbekend is als maker van pornografische films krijgen andere films meestal de eer de eerste te zijn geweest. Volgens Patrick Robertsons Film Facts was A L’Ecu d’Or ou la bonne auberge ‘de eerste pornografische film die exact kan worden gedateerd’, in 1908 in Frankrijk opgenomen. De film gaat over een vermoeide soldaat die een rendez-vous heeft met een dienstmeisje bij een hotelletje. De Argentijnse film El Satario is misschien nog ouder, die moet tussen 1907 en 1912 opgenomen zijn. Hij merkt ook op dat ‘de oudste bewaard gebleven pornografische films te vinden zijn in de Amerikaanse verzameling van Kinsey. Aan één film is te zien hoe snel de pornografische conventies ontstonden. De Duitse film Am Abend uit 1910 is ‘een film van 10 minuten die begint met een vrouw die alleen in haar slaapkamer masturbeert, waarop beelden volgen van haar met een man die eerst gewone seks met haar heeft, met daarna fellatio en anale penetratie.’
De stag films of blue films, zoals ze al snel genoemd werden, werden al snel verboden en vanaf de jaren 40 jarenlang clandestien door amateurs gemaakt. Verwerking van de films kostte veel tijd en middelen: wanneer professionele apparatuur (meestal alleen beschikbaar voor de georganiseerde misdaad) ontbrak, wasten mensen de films in de badkuip. De films circuleerden vervolgens in privékring of kwamen bij reizende verkopers terecht, maar wie betrapt werd bij het bekijken ervan of wie ze alleen maar had, kon daardoor in de gevangenis belanden.
Hieronder een fragment uit ‘El confesor, een Spaanse film van Ricardo de Baños uit 1920. In de hoofdrol Helge Nissen, die verder bekend is van de stichtelijke film The Book of Satan (1920), een film die overigens nog steeds verkrijgbaar is. Aan dit korte erotisch filmpje wordt een stichtelijke moraal gegeven, want natuurlijk heeft de priester spijt van zijn bandeloosheid en wordt ‘Isaías 14:12 – Mateo 8:16′ geciteerd om dat ten overvloede te bewijzen. In de tussentijd heeft het publiek maar mooi kunnen genieten van een blote, wat corpulente vrouw.
.
.
Pingback: EROTIEK IN DE 19e EEUW – 01 | MUIZENEST
Pingback: EROTIEK IN DE 19e EEUW – 02 | MUIZENEST
Pingback: EROTIEK IN DE 19e EEUW – 03 | MUIZENEST
Pingback: EROTIEK IN DE 19e EEUW – 04 | MUIZENEST