MUIZENEST

.
The Judgement of Paris
by Peter Paul Rubens
1597-1599
Museo del Prado Madrid

Peter Paul Rubens heeft in drie verschillende schilderijen het verhaal omtrent het Parisoordeel uitgebeeld, maar steeds een ander moment uit het verhaal. In dit eerste werk over dit onderwerp uit 1597-1599 overhandigd Paris de gouden appel aan Aphrodite. De beslissende keuze is hier dus al gemaakt. In het werk uit 1632-1635 houdt Paris de appel al omhoog en lijkt het te willen weggeven, maar het is nog onduidelijk welke van de drie godinnen de appel zal krijgen. Zijn blik is wel gericht op Aphrodite, maar dat hoeft niet per se de gelukkige te zijn. De drie godinnen zijn in wulpse houdingen weergeven en lijken hun schoonheid aan Paris te willen tonen. Het moment dat deze tweede versie lijkt dus iets voor dit eerste werk uit 1597-1599 te liggen. In het schilderij uit 1638-1639 heeft Paris een hand onder de kin en lijkt nog volop in overweging te zijn. De begeerde appel wordt nog door Hermes vastgehouden. In de derde versie is dus gekozen voor een veel eerder tijdstip dan de beide vorige schilderijen. Maar vanwege de gloed om het hoofd van Aphrodite is het voor de kijker naar het schilderij toch al duidelijk welke keuze Paris iets later zal gaan maken.

Elk van de schilderijen heeft een andere compositie. In alle drie staan Hermes en Paris naast elkaar, de ene keer aan de linkerkant van het werk, de andere keer aan de rechterkant. Hermes staat vrijwel altijd achter Paris, want hij is natuurlijk meer van belang voor de beslissing. Paris is in dit schilderij uit 1597-1599 van achteren te zien, waardoor zijn rug en alle spieren duidelijk zichtbaar zijn. Hierin zie je goed de kwaliteiten die Rubens bezat als schilder. Ook met de compositie van de godinnen wordt gespeeld. Steeds zijn ze verschillend uitgebeeld, ook ten opzichte van elkaar. Ze zijn steeds sierlijk en naakt en ze dragen luchtige doeken om hun wulpse lichamen. Ze worden ook van verschillende kanten weergegeven. Duidelijk is dat Rubens graag naakte vrouwen schilderde, zijn oeuvre staat er bol van. In het eerste werk staat de toeschouwer achter Paris, die de appel overhandigt aan de mooiste godin. In het tweede schilderij sta je achter de drie godinnen, terwijl in het laatste kunstwerk behalve Hera alle op een rij staan. Verder zijn in dit vroege werk naast de hoofdfiguren veel andere personen afgebeeld die in het oorspronkelijke verhaal een rol spelen. In de twee latere werken zijn die verdwenen om te kunnen concentreren op de kern van het verhaal.