MUIZENEST

De Franse kunstschilder baron François-Xavier Fabre (Montpellier, 1 april 1766 – Montpellier, 16 maart 1837) begon zijn opleiding aan de kunstacademie van Montpellier, waar hij enkele jaren doorbracht voordat hij in Parijs terecht kwam bij het atelier van Jacques-Louis David (1748-1825), de leidende figuur van het neoclassicisme in Frankrijk en erg invloedrijk op vele generaties schilders na hem. Hij schilderde vele ‘nuchtere’ historiestukken en portretten, wat in het werk van Fabre terug te vinden. Ook Fabre schilderde vele historische onderwerpen en portretten. De opleidingen van Fabre werden betaald door de financier en kunstverzamelaar Philippe-Laurent de Joubert, de vader van Laurent-Nicolas de Joubert waarvan Fabre een portret schilderde dat zich nu in het Getty Museum bevindt. In 1787 won Fabre de prestigieuze Prix de Rome, waarna de 22-jarige schilder op reis kon gaan naar Italië. Tijdens de Franse Revolutie woonde hij dan ook veilig in Florence,  waar hij docent werd aan de Florentijnse Academie. Hij werd in Florence  tekenleraar, kunstverzamelaar en kunsthandelaar. Onder zijn leerlingen in Florence was Emilio Santarelli. Hij werd in de stad ook populair onder de Italiaanse aristocraten en toeristen van de stad, die werden aangetrokken door de elegantie, realisme en precisie van zijn portretten. Hij maakte in die periode in Italië vele vrienden, waaronder de toneelschrijver en dichter Vittorio Alfieri (1749-1803), die vaak wordt omgeschreven als ‘de uitvinder van de Italiaanse tragedie’. Alfieri was getrouwd met prinses Louise van Stolberg-Gedern (1752-1824), de vrouw van de Jacobijnse troonpretendent Karel Eduard Stuart van het Verenigd Koninkrijk, die deze echter had verlaten vanwege de slechte manier waarop ze werd behandeld. Nadat Alfieri was overleden trouwde Fabre in het geheim met Louise. Toen Louise in 1824 stierf werd ze begraven in hetzelfde graf als Alfieri, haar grote liefde. Naast de grote graftombe liet Fabre een monument plaatsen, waarvoor hij het grafschrift ter ere van de gravin schreef. De erfenis van Louise ging naar Fabre, die er in zijn geboortestad Montpellier een kunstacademie mee oprichtte. De rest van het geld schonk hij aan het stadsbestuur om er een museum, het huidige Musée Fabre, te openen. Fabre was tot aan zijn dood in 1837 de eerste voorzitter van de kunstacademie en van het museum. Na zijn dood liet François-Xavier Fabre zijn kunstcollectie na aan de stad, wat de basis zou vormen voor het museum.