MUIZENEST

Schilderkunst is geen wedstrijdje. Het is allemaal een kwestie van smaak welke schilder je het beste vindt of welke versie van een bepaald thema het beste is. Op deze site een groot aantal versies van de thema’s De Drie Gratiën, Cimon en Pero, de odalisken, het Parisoordeel of Judith en Holofernes. Het is onmogelijk te bepalen wie er beter is dan de rest. Natuurlijk, technische kwaliteit en originaliteit zijn belangrijke factoren, maar zijn die bepalend? Jeroen Krabbé kan in zijn overigens voortreffelijke serie over Henri Matisse steeds beweren dat deze Franse schilder nu de meest geliefde schilder aller tijden is, maar ik vrees dat weinigen Matisse op zo’n hoog voetstuk zullen plaatsen. Zelf zou ik hem niet in mijn top-25 plaatsen.

Al jaren geleden stuitte ik op het blog ‘Zo kan je je vergissen…’ van Groninganus dat ik om onduidelijke redenen altijd heb bewaard. Zoals trouwens meerdere van zijn interessante blogs die zich allemaal afspelen in de stad en provincie Groningen. Dit keer ging het om een aquarel in het archief van een lid van de familie De Marees van Swinderen, waarvan het onduidelijk was wat nu de oorsprong van dit werk was. Tot erop werd gewezen dat het een kopie in spiegelbeeld was van het schilderij ‘Alpine Mastiffs Reanimating a Distressed Traveler’ van de beroemde Britse schilder Sir Edwin Henry Landseer (Londen, 7 maart 1802 – Londen, 1 oktober 1873), die gespecialiseerd was in het schilderen van dieren, met name paarden, honden en herten. Landseer gold al op jonge leeftijd als wonderkind, maar eindigde uiteindelijk op latere leeftijd in een krankzinnigengesticht. Deze Edwin Landseer maakte in 1820 op slechts 18-jarige leeftijd dit schilderij van twee Sint-Bernardshonden die een bewusteloze man hebben gevonden die gedeeltelijk begraven ligt onder de sneeuw. Ze proberen hem te vinden en waarschuwen monniken op de achtergrond, die hem al te hulp schieten. In de Alpen hadden Augustijner-monniken een opvangplaats ingericht voor iedereen die onderdak of medische zorg nodig had. De grote honden die ze fokten, die beroemd waren om het vinden en redden van reizigers, zijn de voorouders van de huidige Sint-Bernardshonden. Blijkbaar was het schilderij zo populair in zekere kringen dat er een kopie van werd gemaakt door een De Marees van Swinderen. Het werd zelfs een tijdlang als schoolplaat gebruikt. Als de twee versies nu naast elkaar worden gelegd valt allereerst op dat de latere versie in spiegelbeeld staat. Verder is de eerste neiging de lichtere versie te verkiezing in plaats van die met de donkere achtergrond, maar al snel valt toch het grote kwaliteitsverschil op tussen de beroepsschilder en de amateur, die bovendien slechts het werk van een derde kopieert.