WILLIAM PENNY BROOKES – de moderne Olympische Spelen (1850)
William Penny Brookes (13 augustus 1809 – 11 december 1895) was een Engelse chirurg, magistraat, botanist en opvoedkundige, die de eigenlijke grondlegger is van de moderne Olympische Spelen. Veelal wordt daarbij gedacht aan de Franse baron Pierre de Coubertin, maar heeft zich laten baseren op de ideeën van Brookes en de praktische uitwerking die hij daaraan sinds 1850 al had gegeven. Brookes was ervan overtuigd door een goede lichamelijke en intellectuele opvoeding de erbarmelijke situatie van de armen in de Britse steden te kunnen verbeteren. Hij bedacht daarbij een toernooi, dat geheel geïnspireerd was op de oude Olympische Spelen.
De originele Olympische Spelen werden gehouden in de oude Griekse stad Olympia, sinds de 10e eeuw v.Chr. een religieuze en politieke ontmoetingsplaats in Griekenland. In die stad werden spelen gehouden, in eerste instantie ter ere van Pelops, na zijn overwinning in de wedrennen op Oinomaos, de koning van Pisatis. Pelops was ook de naamgever van de Peloponnesos. De volgende Spelen werden ter ere van Zeus gehouden. Sinds 776 v.Chr. werden de namen van de overwinnaars opgetekend; dit jaartal gold als het begin der Olympiaden en was ook de basis van de Griekse tijdrekening. In de loop der jaren werden de spelen steeds groter en werden er steeds meer gebouwd ten behoeve van de Spelen. Uiteindelijk bevond zich in Olympia een stadion dat plaats bood aan 40.000 toeschouwers. De Olympische Spelen die hier elke vier jaar gehouden werden, waren een van de vier Panhelleense Spelen (openbare feesten voor alle Grieken van de poleis die dan ook de goden vereerden). Doel van die Olympische Spelen was om jonge mannen hun fysieke kwaliteiten te laten tonen en om de relatie tussen de verschillende Griekse steden te bevorderen. Alleen Griekse mannen mochten meedoen aan de Spelen, geen vrouwen. Langzaamaan kregen de Romeinen het voor het zeggen in Griekenland en werden de Spelen minder belangrijk gevonden. Toen het christendom de officiële religie werd van de Romeinen, werden de Spelen gezien als een heidens feest. De Romeinse keizer Theodosius I verbood de Spelen uiteindelijk in 393.
In 1841 richtte Brookes de Wenlock Agricultural Reading Society (WARS) op met als doel de werkende klasse te stimuleren tot meer studie en sport. Op 25 februari 1850 werd door de Wenlock Agricultural Reading Society een ‘Olympische Klasse opgericht voor de promotie van de morele, fysieke en intelligente verbetering van de inwoners van de stad en omgeving van Wenlock, speciaal voor de werkende klasses, door de stimulering van buitenrecreatie, en door het uitreiken van jaarlijkse prijzen tijdens publieke bijeenkomsten voor wedstrijden in atletiek en verworven industriële en intellectuele vaardigheden. De secretaris van de Klasse en drijvende kracht achter de Spelen was dr. William Penny Brookes. De eerste bijeenkomst werd gehouden op 22 en 23 oktober 1850. Nog steeds worden jaarlijks deze spelen gehouden in het plaatsje Much Wenlock. Deze spelen zouden niet alleen andere inpireren om eind 19e eeuw de moderne Olympische Spelen vorm te geven, maar Brookes wordt in Engeland vooral herinnerd als degene die de werkende klasse aanspoorde te gaan trainen en deel te nemen aan sporten, die tot dan tot het uitdrukkelijke privilege van de elite hadden gehoord.
De Griekse filantroop Evangelis Zappas sponsorde in 1859 de eerste ‘Olympische Spelen’, die op een plein in Athene werden gehouden. In 1866 werden in het Crystal Palace nationale Spelen gehouden, wederom georganiseerd door William Penny Brookes.
Geïnspireerd door de initiatieven ‘bedacht’ Pierre de Coubertin (1863-1937) in 1890 dat een grootschalige herrijzenis van de Olympische Spelen mogelijk was. Ook De Coubertin was voor de bevordering van een harmonieuze lichamelijke en geestelijke opvoeding van de jeugd en de versterking van de vriendschapsbanden tussen de volkeren, overtuigd als hij was dat de sportieve krachtmeting edelmoedigheid en ridderlijkheid bij de atleet zou aankweken, alsmede respect voor de prestatie van de tegenstander. De Coubertin werkte de ideeën van Brookes en Zappas uit en besprak zijn plannen tijdens het eerste Olympisch Congres van het Internationaal Olympisch Comité in Parijs. Daar werd besloten tot de invoering van de moderne Olympische Spelen, waarvan de eerste editie twee jaar later in Athene plaats zouden moeten vinden.De Franse baron kreeg later alle eer toegewezen voor het weer nieuw leven inblazen van de oude Griekse olympiade, maar hij moest nog geboren worden toen het daadwerkelijke initiatief al veertig jaar eerder door de Brit William Penny Brookes was genomen. Hij is ten onrechte echter bijna geheel uit de geschiedenisboeken verdwenen.Bijna, maar ook de vermaledijde Juan Antonio Samaranch legde in 1994 nog een krans bij het graf van de Brit en werkte op dit te doen ter ere van ‘…Dr Brookes, who really was the founder of the modern Olympic Games’. In het begin was De Coubertin nog tamelijk galant richting de inmiddels oude Brit, die hij in 1890 langdurig bezocht en zich door hem uitvoerig liet voorlichten over diens ‘Games’. De baron verklaarde: ‘If the Olympic Games that Modern Greece has not yet been able to revive still survives there today, it is due, not to a Greek, but to Dr W P Brookes’. In later jaren ging hij het Britse pionierswerk steeds meer bagatelliseren.
MUIZENEST 
Pingback: DUIVENSCHIETEN | MUIZENEST