MUIZENEST

Albert Eduard Heijnneman (Penang – Nederlands Oost-Indië, 28 oktober 1896 – Scheveningen, 20 februari 1944) was een Nederlandse atleet, die gespecialiseerd was in de sprint, maar tevens goed kon verspringen. Heijnneman vertegenwoordigde Nederland op de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen, waar hij onder meer als lid was van de 4 x 100 m estafetteploeg, die verder bestond uit Jan de Vries, Harry van Rappard en Cor Wezepoel. Het viertal werd in de tweede serie uitgeschakeld in een tijd van circa 43,7 seconden. Heijnneman nam bovendien deel aan twee individuele nummers, de 100 en 200 m. Op het kortste sprintnummer overleefde hij de series niet; op de 200 m drong hij door tot de kwartfinales, waarin hij in zijn race als vijfde en laatste eindigde. Albert Heijnneman werd in 1919 Nederlands kampioen op zowel de 100 als de 200 m. Bovendien wist hij van 1917 tot en met 1919 driemaal nationaal kampioen te worden bij het verspringen. Bij de foto hierboven vermeldt de site Atletiek Historici het volgende, wat ik als ex-Roosendaaler extra interessant vind: ‘Den Haag, Houtrust 23 juli 1922, finale Prins Hendrik-beker. Harry Broos (UVV Utrecht), wint de 200 m in 23.2 voor Harry van Rappard (VenL) 23.3, Albert Heijnneman (VenL, links op de foto) en Karel Kempkes (Rapiditas, Groningen). Heijnneman protesteert tegen de uitslag maar van dat protest komt niets terecht. Vanwege zijn gedrag schorst VenL Heijnneman, die als reactie hierop als lid bedankt en kort daarop de Sportvriendenkring De Trekvogels opricht. In de loop van augustus heft de NAU deze schorsing tijdelijk op, zodat Heijnneman mee kan doen aan een wedstrijd in Praag. Een jaar daarna wordt hij weer lid van VenL. Harry Broos begint als voetballer bij Alliance in Roosendaal en beoefent in die vereniging ook atletiek. Later blijft hij die combinatie uitoefenen bij UVV, Utrecht en PSV, Eindhoven. Harry Broos neemt deel aan de Olympische Spelen van Parijs in 1924 (brons en wereldrecord 4x100m) en van Amsterdam in 1928, maar dan is hij over zijn hoogtepunt. Eind 1928 beëindigt hij zijn loopbaan om in 1929 NK 400m te worden.’

Heijnneman werd gedurende de Tweede Wereldoorlog in de strafgevangenis van Scheveningen als lid van het ondergronds verzet door de Duitsers doodgemarteld. Hij was toen 47 jaar jong. Hij ligt begraven op het Nederlands Ereveld Loenen, gemeente Apeldoorn, vak E, graf 981. Over zijn verzetsdaden heb ik helaas niks kunnen vinden.

Weblog De Cultuurbarbaar, met veel interessante verhalen over hardlopen, plaatste deze foto van een estafetteloop op de boulevard van Scheveningen in 1916, met de opmerking dat de rechtse wissel waarschijnlijk die van Cor Wezepoel op Albert Heijnneman is. Beide lopers maakten in 1920 deel uit van de Olympische estafetteploeg 4×100 meter.