MUIZENEST

Le Jugement de Paris
Henri-Pierre Picou
1850-1860
Dahesh Museum of Art

Henri-Pierre Picou (Nantes, 27 februari 1824 – 17 juli 1895) schilderde hoofdzakelijk klassieke historische onderwerpen, vaak op basis van allegorische en mythologische thema’s. Ze modelleerden de figuren op basis van beeldhouwwerken uit de oudheid en plaatsten die in niet-bestaande arcadische landschappen en paleisachtige constellaties. Deze geïdealiseerde wereld vol met mythologische figuren of bijbelse personages werd dan rijkelijk voorzien van klassiek naakt. De uitgebeelde taferelen stonden mijlenver af van de dagelijkse beslommeringen van de burgerij. Dat sprak de opdrachtgevers aan, want het bevestigde hun gevoel superieur te zijn, hun status en de idylle waarin zij in hun fraaie buitenhuizen en paleizen leefden. Kunst met wezens en verhalen die zij als klassiek geschoolden tot hun belevingswereld konden rekenen, was in zekere zin hún werkelijkheid. In een eerder blog kwam Picou’s versie van een odalisk al een de orde, een schilderij in het kader van het oriëntalisme dat in zijn tijd erg in zwang was. Dat oriëntalisme had in elk geval één ding gemeen met de allegorische en mythologische onderwerpen waarop Picou en collega’s zo verzot waren: ze gaven de schilders alle gelegenheid om mooie, naakte vrouwen te schilderen. Bij de Drie Gratiën kon dat naakte lichaam zelfs van drie kanten worden geschilderd. Van voren, van achteren en van opzij. Er bestond een beroemde prent naar Rafael, waarvan de compositie zich als een soort basisschema in het geheugen van schilders lijkt te hebben vastgezet. Voor het Parisoordeel is eigenlijk hetzelfde van toepassing, wat vooral in de versie van Peter Paul Rubens uit 1632-1635 goed tot uiting komt. In Le jugement de Paris van Henri-Pierre Picou heeft Paris zijn keuze gemaakt en reikt de gouden appel uit naar Aphrodite. Het schilderij is gemaakt met schetsmatige penseelstreken. ‘Een zacht gouden licht dat uit het bovenste, hemelse deel straalt, doordringt de rest van de scène’, aldus de website van het Dahesh Museum of Art in New York, waar het schilderij zich nu bevindt. Het museum is geheel gewijd aan de classicistische schilderstijl waarvan Picou een exponent was.