REIN BOOMSMA

Reinder ‘Rein’ Boomsma (Schagen, 19 juni 1879 – Neuen-gamme, 27 mei 1943) was een Nederlands voetballer, kolonel en verzetsstrijder. Hij is in Schagen geboren als zoon van Friese ouders. Zijn vader Joannes Boomsma werd geboren in Drachten, zijn moeder Gepke Sevensma in Sneek. Behalve in Schagen heeft Rein Boomsma na zijn jongste jeugd nog in Amsterdam gewoond, maar in 1888 verhuist het gezin Boomsma naar Rotterdam. Daar begon hij al vroeg met voetballen, in eerste instantie op straat maar later gaat hij ook spelen bij de clubs Minerva, Constantina en Achilles (Rotterdam). Tijdens een partijtje voetbal in 1884 op het Noordplein in Rotterdam wordt Rein aangesproken door Jan Stok en Cees van Hasselt. Deze laatste is zelf voetballer bij Sparta en zal later, in de periode van 1905 tot 1908, de eerste bondscoach van het Nederlands elftal worden.

Rein Boomsma wordt op 13 oktober 1895 lid van Sparta en maakt zijn competitiedebuut als rechtsbuiten voor deze club op 27 oktober 1895 tegen Victoria: Sparta wint met 4-1. In 1896 behaalt Rein zijn HBS-diploma in Rotterdam, waarna hij op 1 juli 1896 soldaat vrijwilliger wordt bij het 1ste Regiment Infanterie te Assen. Ook in Assen blijft Rein voetballen bij Achilles (Assen). In 1899 keert hij terug naar Sparta en hij zou bij de club blijven tot zijn huwelijk in 1907. Nog geen jaar later werd hij benoemd tot erelid van Sparta Rotterdam. De Sparta-historicus roemde Boomsma als een groot speler: ‘Rein, daar ging ie. Langs het witte lijntje, fors gebouwd, sterk. Overrompelend, snel, een ideaal-rechtsbuiten, die tot de lijn doordreef en dan met een kanonschot voorzette. Hij worstelde zich naar voren, gooide zich in de strijd, nooit was hem iets te veel. Een speler die het publiek tot grote geestdrift wist op te voeren’

Boomsma hoorde bij de elf, die de eerste wedstrijd voor het Nederlands Elftal speelden op 30 april 1905, tegen België. De verslaggever van het Rotterdamsch Nieuwsblad was er blijkbaar niet van op de hoogte dat de uitstekende rechtsbuiten van het plaatselijke Sparta in het elftal meedeed, Hij memoreerde steeds dat rechtsbuiten Van Rijn mooie voorzetten gaf. Boomsma was toen verreweg de oudste speler met zijn 26 jaar. De gemiddelde leeftijd was amper 22 jaar. Hij speelt uiteindelijk twee interlands. Beide wedstrijden worden gespeeld tegen België. De eerste op 30 april 1905 in Antwerpen wordt gewonnen met 1-4. De tweede op 14 mei 1905 in Rotterdam met 4-0. Voor zijn officiële interlandloopbaan komt Rein Boomsma ook twee keer uit voor het Bondselftal. In 1895 tegen Saxmundham en in 1905 tegen London Caledonians. De laatste wedstrijd wordt gezien als een opwarmertje voor de eerste officiële interland.

Boomsma was officier in het Nederlandse Leger vanaf 1 juli 1898 en klom op tot kolonel; van 1936-39 was hij garnizoenscommandant te Apeldoorn en territoriaal bevelhebber van het district Oost-Nederland. Na de mobilisatie eind 1939 werd hij teruggeroepen in actieve dienst en benoemd tot commandant van de vesting Holland te Jaarsveld, waar hij tijdens de inval van Duitsland in mei 1940 gelegerd was. De eenheid van Boomsma werd naar Rotterdam gehaald om de stad te verdedigen. Na de overgave ging hij terug naar Apeldoorn en werd als een van de oprichters commandant van het gewest Veluwe van de Ordedienst (OD), de verzetsorganisatie van het Nederlandse leger. Boomsma werd verraden en tot tweemaal toe gevangen gezet in Scheveningen. Na een verblijf in het concentratiekamp Vught stierf hij op 27 mei 1943 op 63-jarige leeftijd in het KZ Neuengamme. Zijn echtgenote Gerardina Maria Schallenberg (geboren op 23 juli 1880 te Rotterdam) overleefde hem ruim twintig jaar. Ze overleed op 26 augustus 1963 te Amsterdam.

Zijn zoon Evert Willem Boomsma (16 februari 1914 – 11 december 1986)was eveneens militair. Hij diende op Valkenburg en Soesterberg waarna hij de rang van Sergeant vlietuigconstructeur bereikte. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was hij gestationeerd in Bergen aan Zee. Op 14 mei 1941 wist hij naar Engeland te ontsnappen met een door de Duitsers in beslag genomen Fokker T8W vanuit de Minerva haven in Amsterdam. Voor die ontsnapping verkreeg Evert Boomsma het Bronzen Kruis. Hij verbleef de rest van de oorlog in Engeland bij het No 320 Squadron. Na de oorlog keerde hij terug naar Nederland en bleef tot zijn pensioen in dienst van de Koninklijke Luchtmacht.

De interlands van Rein Boomsma

Het Nederlands elftal voorafgaand aan zijn eerste interland, uit tegen België op 30 april 1905. Achterste rij: trainer Kees van Hasselt, Bok de Korver, Guus Lutjens, de Belgische official Paul Havenith, Ben Stom, Dolf Kessler, Peet Stol, Eddy de Neve, grensrechter Bep Willing. Voorste rij: Reinier Beeuwkes, Karel Gleenewinkel Kamperdijk, Rein Boomsma, Dirk Lotsy, Willy de Vos.